Antonio Negri Gönderileri
Antonio Negri kitaplarını, Antonio Negri sözleri ve alıntılarını, Antonio Negri yazarlarını, Antonio Negri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
·
Puan vermedi
Ben üzgündüm. Ama onlara "yorgunum" dedim
Meksikalı göçmen işçiler olmaksızın ABD tarımı ve hizmet sektörünü ya da Filistinliler ve Pakistanlılar olmaksızın Arap petrolünü düşünmek mümkün müdür? Kaldı ki, kapitalist servet ve özgürlüğün parlak ufuklarına doğru harekete geçen büyük kitlelerin 'kaçak emekleri' olmaksızın, Avrupa'da, ABD'de ve Asya'da tasarımdan modaya, elektronikten bilime, maddi olmayan üretimin yenilikçi büyük sektörleri olur muydu?
Paradoksun çözümü yoktur: Dünya zenginleştikçe, bu servetin temelini oluşturan İmparatorluk servetin üretim koşullarını daha çok yoksamak zorundadır.
Eğer kapitalizm, Mandeville'in masallarında olduğu gibi, ortaklaşa faaliyet becerisi sayesinde birlik sağlamakla, sağdaki ve soldaki bütün ideolojilerine göre ilerici sayılan bir işlevi yerine getirerek kefaretini ödemiş olmakla birlikte, tanım gereği bir çürüme sistemiyse, ölçü bozulduğu ve ilerleme amacı yıkıldığı zaman, kapitalizmden geriye çürümeden başka bir şey kalmaz.
Bir hayaletler gecesinin tam ortasındayız.
Emerson'dan Whitehead ve Pierce'a kadar, büyük Amerikan filozofları Hegelciliği (ya da aslında emperyalist Avrupa'nın mazeret arayılını) yeni ve muazzam, belirlenimli ve sınırlanmamış bir sürecin tinsel akıntısına taşımıştı.16
16. Gilles Deleuze sıklıkla Amerikan yazınına göçerliği ve yersiz yurtsuzluğu için övgüler düzer.
Avrupa İnsanının krizi ve Avrupa İmparatorluğu fikrinin çöküşüne ilişkin her teori bir biçimde kitlelerin yeni hayat enerjisinin ya da bizim tercih edeceğimiz bir ifadeyle, çokluğun arzusunun bir belirtisidir.
Sorunun bir çözümü varsa, bu çözüm mutlaka maddi ve patlayıcı olmak zorundadır.
Biz tam da, arzudan hareket edip yakın geleceğe geçişle uğraşan, virtüelle olabiliri birleştiren, sonsuz sonluluğun dönüm noktasında duruyoruz.15
15. Bkz. Jacques Ranciére, la mesentante: politique et philosophic (Paris: Galilée, 1995).
Olabilirlik yoluyla virtüelden reele geçiş, yaratmanın temel edimidir.8
8. Virtüle konusunda, bkz. Gilles Deleuze ve Félix Guattari, What is Philosophy?, çev.: Hugh Tomlinson ve Graham Burchell (New York: Columbia University Press, 1994) (Felsefe Nedir?, çev.: Turhan Ilgaz, Yapı Kredi Yay., 1996); ve Gilles Deleuze, Bergsonism, çev.: Hugh Tomlinson ve Barbara Habberjam (New York: Zone, 1988), s. 94-103.
İmparatorluğa geçişle birlikte ne Rudolf Otto ve Georges Dumezil gibi tarihsel antropologların kullandıkları kutsal iktidar mitleri ne de The Federalist yazarlarının betimlediği yeni politika biliminin kuralları, ne İnsan Hakları ne de uluslararası kamu hukuku normları kalır.
Nükleer teknolojideki gelişme ve bunların emperyal ellerde toplanması dünyanın çoğu ülkesinin egemenliğini sınırlamaktadır, çünkü bu durum geleneksel egemenlik tanımının asli bir öğesi olan savaşa ve barışa karar verme gücünü bu ülkelerin elinden almaktadır. Kaldı ki, nihai emperyal bomba tehdidi her savaşın sınırlı bir çatışma, bir içsavaş, bir kirli savaş vb. olmaya mahkum ediyor. Bu durum her savaşı yönetsel gücün ve polis gücünün ayrıcalıklı alanı haline getiriyor. Bomba dışında hiçbir açıdan modernlikten postmodernliğe ve modern egemenlikten İmparatorluğa geçiş bu kadar açık ve seçik görülemez. İmparatorluk, yaşam gücünün mutlak tersine çevrilmesi olduğu kadar, biyo-gücün nihai biçimidir de.
Mutlak kontrolün ikinci küresel aracı paradır. Dünya piyasasının kurulması her şeyden önce ulusal piyasaların parasal bakımdan yok edilmesi, ulusal ve/veya bölgesel parasal rejimlerin çözülmesi ve bu piyasaların finansal güçlerin ihtiayçlarına tabi kılınmasından ibarettir. Ulusal para rejimleri her tür egemenliği kaybetme eğilimine girerken, İmparatorluğun politik ve finansal merkezlerinde, yani küresel kentlerde yoğunlaşmış yeni bir tek yanlı parasal düzenlemeler ağının yükselişe geçtiğini görüyoruz.
Emperyal kontrol küresel ve mutlak olan üç araçla yürütülür: bomba, para ve gökyüzü. Etkili bir biçimde İmparatorluğun tepe noktalarında yığılmış termo-nükleer silahlar hayatın her an yok olabileceği anlamına geliyor. Bu, bir mutlak şiddet eylemi, egemen devletin meşru bir fiziksel güç tekeline sahip olmasına imkan veren kavrayışı kökünden değiştiren yeni bir metafizik ufuktur.
Yoksulların iş için aralarında kavgaya tutuşmasını ve emperyal proletarya arasında bir iletişim korporasyonları eliyle saldığı temel içerik korkudur. Yoksulların iş için aralarında kavgaya tutuşmasını ve emperyal proletarya arasında mücadelenin sürmesini sağlayan anahtarlar, daimi bir yoksulluk korkusu ve gelecek için duyulan endişedir. Korku yeni bölünmelerin nihai garantisidir.