Bir filmin daha sonuna geliyorsun. Bir yerden sonra bütün filmler o kusursuz filmi oluşturmak için en güzel sahnelerini geride bırakarak yok oluyor. Filmler, kitaplar, sohbetler, sevişmeler. Heyecan veren, tamam, bundan böyle başka olacak dedirten her şey vakte sadık. Zamanları dolunca acımadan çekip gidiyorlar. Azıcık bile değişmemiş olmanın kırgınlığıyla ortada kalıyorsun.