sadece güzelliğin değil, iyiliğin, masumiyetin, şefkatin veya nezaketin, aslında her türlü iyi şeyin onu sinirlendirdiğini, yeryüzünde her şey bu kadar acımasız ve korkunçken iyi bir şeylerin varlığına inanmanın aptalca bir iyimserlik, iyimserlik bile değil, düpedüz aptallık, kendinden hoşnut olmanın ise ahlaksızlık hatta suç olduğunu, insan denen varlığın kendinden hoşnut olmaya hakkı olmadığını söyledi.