En Eski Ayşegül Çelik Sözleri ve Alıntıları
En Eski Ayşegül Çelik sözleri ve alıntılarını, en eski Ayşegül Çelik kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''Ayaklarım ve aklımın mırıltıları hiç peşimi bırakmaz. Eve döndüğüm akşamlar, apartmanın taş yüreğine tek tük sesler bırakırım. Beni haber veren, hatırlatan seslerdir bunlar; dışarıdaki dünyayla aramda yeni uçurumlar, zaman farkları yaratır. Nerede duysam ayak seslerimi tanırım. Bu, hangi aynada olursa olsun yüzünü fark etmek gibidir...''
Fakat rastladığınız her kimsesiz hikâyeyi alıp eve getiremezsiniz. Aklınızın, uykunuzun kapılarını açıp, onu içeri buyur edemezsiniz. Çünkü bazı hikâyelerin hiç başlamaması, bazılarınınsa çoktan bitmiş olması gerekir.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
O zamanlar ismin insanın kaderi olduğunu, kader örgüsünün ipek ve yıldız ışığından yapıldığını bilmiyordum.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Sık sık ne olduğunu bilmediğim bir şeyden korkarken yakalıyorum kendimi. Belki gidişatı sezdiğimdendir bu korku, çünkü değişiyorum ben. Hep aynı öyküyü yazan lanetli bir ele dönüşüyorum.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
hayat kayboluşlardan ibarettir
Zaten hayattaki seslerin gerçek olmadığını, yinelendikçe anlamını kaybedeceğini, yok olup dağılacağını bilirim. Sudaki halkalara sığınmak hep işe yarar.
Bazı insanlar için / bazen insanlar için hayat kayboluşlardan ibarettir.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Yerini dar bulan bir orman vardı içimde. Belki bu yüzden kuşlar ve çam dalları batıyordu kalbime her mevsim.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
insanoğlu değil mi, mayası alelacayip
Ama insanoğlu değil mi, mayası alelacayip. Kandırılmayı seviyor, her şeye rağmen hep fark etme"miş"im gibi yapayım istiyor, duyma"mış"ım gibi. Aslında "mış"ların, "miş"lerin hepsi boş...
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Güzellik, sen eline aynayı alasıya geçip gider çünkü. Sonra bir bakarsın, yukarı aşağı gidip gelen bir endazenin tepesindesin; adına hayat deniyor. Aşağının "di"li geçmiş; pulu, püskülü dökülmüş çoktan, yukarısı; "ecek, mecek" renkli bohça. Aynı muz denen bu alet gibi: Gerçek olan, işte bu an sadece.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Sene bindokuzyüzbirşey. O zaman bu kadar oyuncak yoktu lunaparklarda, hayatlarımız da böyle teferruatlı değildi zaten. Hepimiz büyüktük, ağırbaşlıydık. Korkmayı biliyorduk. Üstümüzdeki örtüye uygun davranıyor, yaşamaktansa, içimize kazıyorduk her şeyi. Hâlâ tek bir an için belleğimizi kanatıp durmamız bundan. Zaten o zamanlar, bu kadar yaygın değildi bilinçaltı, herkeste rastlanmıyordu. Depresyon tedavisi gören yoktu; bunalım bulunmamıştı.
O zamanlar yaşanmışlıklar vardı sadece, bir de yaşanmamışlıklar. Hepsi bu.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Ey okur, masallar bizim gibi fakir fukaraya mı kalmış? Gerçek bizim nemize yetmiyor?
Sayfa 12 - Can Yayınları
Bir vardı, bir yoktu
Yokluğu söylemesi zordu...
Sayfa 25 - Can Yayınları / "Kelimeler Masalı" öyküsünden
Çölde büyüyen bir çocuk, denizi gördüğü ilk anı unutabilir mi?
Sayfa 46 - Can Yayınları / "Toprağın Öyküsü" öyküsünden
Zaman...
Çünkü biz dursak da zamanın yürüdüğünü biliyordum. İnsanın izini kaybetmez o.
Sayfa 47 - Can Yayınları / "Toprağın Öyküsü" öyküsünden
Hayat, başka birinin giysileri gibi duruyordu üstünde. Biçimsiz, uygunsuzdu.
Sayfa 67 - Can Yayınları / "Çöl Gemileri" öyküsünden
Eğer taş üstüne taş koymayacaksak, omuzlarımızdaki kuvvet ne işe yarar? Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak, neye uzanacağız bu kollarla?
Sayfa 73 - Can Yayınları / "Çöl Gemileri" öyküsünden