En Eski Burak Toprak kitaplarını, en eski Burak Toprak sözleri ve alıntılarını, en eski Burak Toprak yazarlarını, en eski Burak Toprak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hangi yolu seçeneğimiz çoğunlukla bizi doğuranlar tarafından belirlenen bir seçenekten ibarettir.
Oysa bu dünyaya gelmek, öncelikle tanımamış olmamızı da göz önünde bulundurduğumuzda gayet de zor bir durumdur.
Birden gozlerimizi daha önce hiç görmemiş gibi araladık ve dünyanın içine dahil olduk.
Öğrendiğimiz şeyleri kendi bildiklerimize katıp tecrübeli bir insan olma yolunda ilerlemek istedik fakat bu yolda hayat denilen kanunların en başında üzerimize binmesiyle yenik düşüp daha ilk adımda, o en çok istediğimiz ilk hareketi yapma çabamızda gelip sırtımıza oturdu.
Neden hep sevdiğimiz şeylerin sonu görülüyor?
Acılarımız hiç bitmeyecekmiş gibi acıtarak geçip giderken, geride bıraktığı siluet mutluluk sanıp içine düşüyoruz.
Belki de bir yerinden tuttuğumuzu sandığımız şeylerden çok fazla emin olduğumuz için bu duruma düşüyoruz.
Acı, gülümsemelerimizin icine dadandığı günden beridir kendimizden emin olamıyoruz.
Mutlu olacağımızı düşündüğümüz bütün hayallerimizin gerçek olamayışı gibi bir hüzünle sonumuza doğru yapışıp kalıyoruz.
"Neden onca yıl buradayken şimdi güneşin arkasına saklandı?
Korkuyorum bazen.
En çok da yalnız kaldığım zamanlar irkiliyorum.
İnsanların içerisinde dolanan kalabalığın seslerinde değersiz bir ses tonuyken mutlu gibi oluyorum ancak burada kendimle beraber ürküyorum.
Kendi organ seslerimden başka ses duyamıyorum.
Her şeyin sesi kısılmış.
Sanki masa bile onca kalem darbelerine rağmen sesi tıkanmış, tık çıkmıyor.
Gözlerim kızarana kadar güneşe bakıyorum ancak bir kere bile tanrıyı göremiyorum.
Bu ne kadar daha böyle sürebilir?
Kitabımız on bir hikayeden oluşuyor ve kesinlikle adı ile uyuşan hikayelerdi hep mutluluklar askıya alınmıştı oyüzdün mutsuzluk acı hüzün vardı mutlulukta aralara serpilmişti aynı hayatlarımızda ki gibi...Hikayeler birbirinden farklı olsada hep hayatımızın bir yerlerine dokunacak hikayelerdi.bu tarz kitap okuyarsanız bir göz atın derim
İstiklal caddesinde bağlama çalarak hayata tutunmaya çalışan Cemil'i hiç unutmayacağım..
.
Yaşamak tek bir nedendi gülümsemek için
.
hayat aslında yüreğimizin derinliklerinde kilitli duran mutluluklarımızın kilitlerinikırma çabasıdır.
.
Sürekli mutluluklarımızın peşinden koşuyor gibi görünsek de gerçekte acılarımızın yanından ayrılamıyoruz.
.
Gerçeğini kaybetmiş insanlar aynanın karşısında asla kendi ruhunu göremezler