Hayata gözlerini geçim sıkıntısı ile açmış çocuklar, henüz ergenliğe girmeden önce bile bir yetişkin gibi hayatı“ anlamak“ zorunda olduklarını bilirler, çünkü insan en çok karnı aç yattığı geceler hayata karşı bilenir. Yaşamak onlara göre, kader kaderin ellerinin arasında kapana kısılıp kalmayı değil, ancak ona kafa tutarak istediklerini alabileceğini öğretir.