Daha önce içime bu kadar işleyen bir kitap okuduğumu hatırlamıyorum...
O kadar ama o kadar güzeldi ki! Kardeşimin önerisi üzerine okudum ve iyi ki okumuşum diyorum. Çok çok sevdim♡
Kitabımız; ailesine ölümüne sadık, tatlı mı tatlı, masum mu masum, Cosmo adında mükemmel bir köpeğin ve Cosmo'nun insanı olan Max'in, aileleri için verdikleri mücadeleyi anlatıyor. Aynı zamanda 13 yaşındaki Cosmo ve 12 yaşındaki Max'in aralarındaki kusursuz sevgi bağına tekrar tekrar şahit oluyoruz.
Kitap o kadar içimi ısıttı ki... Kolay kolay duygulanan biri olmamama rağmen gözlerimi dolduran onlarca sahne oldu. Dünyanın en masum varlıklarının vicdansızca işkence gördüğü hatta öldürüldüğü bir zamanda bir hayvana böylesine değer veren bir kitap okumak beni çok mutlu etti. Cosmo ve ailesinin aralarındaki bağ müthişti ve çok gerçekçiydi. Sanki gerçekten de kitabı bir köpek yazmış gibiydi. Yazar bunu gerçekten çok iyi yansıtmıştı.
Kitapta çok sevdiğim bölümlerden birini buraya bırakmak istiyorum. Bakıp bakıp mutlu olurum^^ :
"Bir süre sadece onları izledim. Suyun kıyısında durarak dalgaların patilerime değmesini bekledim. Dördü suyun içinde yüzme tahtalarının üstünde kahkahalar atarak birbirlerine su sıçratıyorlardı. O anı dondurmayı o kadar isterdim ki... Birkaç kez arka arkaya havladım çünkü çok mutluydum ve onları ne kadar sevdiğimi, bütün gün böyle oynamalarını söylemenin başka bir yolunu bilmiyordum."
Cosmo ve Max. Onlar birlikte çok güçlüler. Onlar, birlikteyken güzeller. Bu güzelliğe şahit olmanızı şiddetle öneriyor ve iyi okumalar diliyorum.♡
