Hakkında
Yapıtlarından çok, Fransız romantizmi üzerindeki etkisiyle önem taşıyan Fransız yazar.
Gençlik yılları olaylı geçti; Napoléon'u alaya alan bir yazısı yüzünden başı derde girdi. Laibach'ta (bugün Ljubljana) kütüphanecilik ve dergi yöneticiliği yaparken, fantastik edebiyata ve İllyria egzotizmine duyduğu ilgiyi yansıtan hikayeler yayımladı (Jean Sbogar (1818), Trilby ou le Lutin d'Argail (1822)). 1824'te Arsenal Kütüphanesi'ne müdür atanınca Paris'e yerleşti ve kısa sürede oradaki edebiyat çevresinin önderlerinden biri oldu. Arsenal'daki çalışma odasında, sonradan romantizmin önemli adları arasına girecek Victor Hugo, Alfred de Musset ve Sainte-Beuve gibi genç yazarları bir araya getirdi.
Goethe ve Shakespeare'e büyük hayranlık duyan Nodier, Fransız romantiklerinin ilgisini yabancı edebiyatçılara çekmeye çalışmıştır. Çok sayıda yapıt vermesine karşın günümüzde yalnızca, Alman romantik yazar E. T. A. Hoffmann'ı andıran usta bir üslupta kaleme aldığı fantastik öyküleri okunmaktadır (Nodier’nin öyküleriyle Hugo’nun Baladlarında rastlanılan fantastik öğeler, 1829 yılından sonra Hoffman’ın Fransızcaya çevrilmesiyle etki alanını genişletmiştir.[1]). Nodier, düşün yaratıcı gücünü ortaya koyarak ve genellikle delilik olarak nitelenen durumların suçsuzlukla ilişkisini göstererek "sağduyu"nun baskısına karşı çıkmış ve sonraki kuşaklara yeni bir edebiyat alanı hazırlamıştır. 1833'te Académie Française'e kabul edilmesi, romantizminin o dönemde saygın bir edebiyat akımı olarak tanınmasını simgeler.
Nodier'nin Türkçede Ölü Adam Deresi (1946) ve Trilby (1949) adlı yapıtları vardır.
Tam adı:
Jean-Charles-Emmanuel Nodier
Unvan:
Fransız Yazar
Doğum:
Besançon, Fransa, 29 Nisan 1780
Ölüm:
Paris, Fransa, 27 Ocak 1844
Okurlar
4 okur beğendi.
55 okur okudu.
19 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Gece Kutlaması Ya Da Büyücülerin Toplantısı
Tüm eylemlerimizi iyi niyet düzenler.
Sayfa 79Kitabı okudu
Zavallı güzel çocuk, günlerinizi can sıkıntısına, acılara, tiksintiye bağışlamışsınız... Artık hiçbir zevk bu bitmez tükenmez günlerin kederini hafifletemez. Halbuki sevmek ne tatlı şeydir... Sevilmek ne hoştur...
Sayfa 59Kitabı okudu
Yoluma giderken kendi kendime diyordum ki belki de Jean François'in iki ruhu vardı; biri yaşadığımız kaba saba âlemin malı olmalı; öteki ise düşünce yoluyla girildiğini sandığı o eter dolu uzayda saflaşmakta olsa gerek.
Sayfa 33Kitabı okudu
Artık Béatrix'in yeryüzünde güvenecek kimsesi yoktu... Ne yazık ki gökte de artık güvenecek kimsesi yoktu... Anılarımı yoklayıp avunayım dedi, olmadı, umutlarıma sığınayım dedi, olmadı. İskapülerdeki çiçekler gibi mutluluğun çiçekleri de solmuştu.
Sayfa 63Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
