Charlotte Brontë Sözleri ve Alıntıları
Charlotte Brontë sözleri ve alıntılarını, Charlotte Brontë kitap alıntılarını, Charlotte Brontë en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sunulan mutluluk kadehinde tek bir utanç tortusu, tek bir pişmanlık tadı bulunursa ruhlar nasıl söner, renkler nasıl hemen solar, biliyorum.
Sayfa 284 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yoksulum, kimsesiz, ufak tefek, gösterişsizim diye duygusuz, ruhsuz muyum sanıyorsunuz?
Sayfa 355 - Can YayınlarıKitabı okudu
« Genellikle, kadınların çok sakin olması beklenir. Ama kadınlar da erkekler gibi hissederler. Onlar da becerilerini geliştirmek için çalışmaya ihtiyaç duyarlar. Çabalarının sonucunu alabilecekleri bir alana ihtiyaçları vardır onların da. Tıpkı erkek kardeşlerinin olduğu gibi. Onlar da katı kısıtlamalar ya da durgun bir hayat yüzünden en az erkekler kadar acı çekebilirler. Onlardan daha çok hakka sahip karşı cinslerinin kadınların sadece yemek yapıp dikiş dikmekle yetinmelerini, piyano çalıp nakış işlemelerini söylemeleri dar görüşlü olmalarının göstergesinden başka bir şey değildir. Daha fazla şey öğrenmek isteyen, geleneklerin onlara bağışladığından fazlasını yapmaya çalışan kadınları ayıplamak ya da onlara gülmek büyük düşüncesizliktir. »
Sayfa 147 - Martı yayınları
Sanki sol kaburgamın altında bir yerde bir ip varmış da bu ip senin sol kaburgana sımsıkı bir kördüğümle bağlanmış. Öyle sanıyorum ki aramıza dağlar, denizler girerse bizi birbirimize bağlayan bu ip kopacak. O zaman da için için kanlarım akacakmış gibi bir kuruntuya kapılıyorum. Sana gelince... Sen hemen unutursun beni!
Zayıf yönünüzü kimseye göstermeyin!
“Bir şey söyleyeyim mi sana: Senin de beni incitebilme, bana zarar verebilme gücün var elinde. Ama zayıf yönümü sana gösteremiyorum; çünkü vefalı dost olmakla birlikte tek hareketinle beni yıkabileceğinden korkuyorum.”
Sayfa 305 - Can klasik - 26. BasımKitabı okudu
~
❝
-Üşüyorsun, hastasın, aptalsın!
-Kanıtla!
-Birkaç sözcük yeter buna:
Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor.
Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor.
Aptalsın; çünkü onca acı ekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
❞
~
Sayfa 277 - Can YayınlarıKitabı okudu