Jane Eyre

Herkese merhaba. Lütfen toplanın çünkü hem ilginç bilgiler vereceğim sizlere yani bilgilendirici bir inceleme olacak hem de oldukça eğlenceli...

İşin bilgilendirici kısmından başlayalım. Bu yaz İngiltere Edebiyatı'na bir hayli aşina olmaya başladım, özellikle Victoria Dönemi diye geçen 19.yy kitaplarına. Bu dönemde en göze çarpan özellik, toplumda kadınlara oldukça kötü ve sıradan gözlerle bakılması. Dönemin düşünce anlayışına göre kadınlar sadece yemek yapar, çocuk yapar, iş yapar ama asla kitap falan yazamazlar. Jane Eyre kitabının yazarı Charlotte Bronte ile Uğultulu Tepeler'in yazarı Emily Bronte kardeşler. Bir de Anne Bronte adında kardeşleri var.

3 kız kardeş o dönemde bir şiir kitabı çıkarmışlar ancak kadın oldukları için ve dolayısıyla kimsenin okumayacağını düşündükleri için kitabın yazar kısmına erkek isimleri koymuşlar ve isimlerini baş harfleri aynı kalacak şekilde Currer,Ellis ve Acton olarak değiştirmişler. Bu enteresan durum beni gerçekten çok etkiledi, üstüne şiir kitaplarının da başarıyla yorumlandığını öğrendiğim zaman iki kat mutlu oldum.

Uğultulu Tepeler ile ilgili fikirlerimi zaten kitabın incelemesinde belirtmiştim, hayran olduğum kalemleri Bronte kardeşler arasında genetik sanırım, zira Charlotte olağanüstü hikaye becerisiyle beni benden aldı...

Kitaba gelelim, yazarın yazdıklarını yaşadığı, etkisinde kaldığı çok belli. Jane Eyre isimli bir kız annesiz babasız kaldıktan sonra teyzesinin ve onun 3 şımarık çocuğunun kaldığı eve sığıntı olarak yerleşiyor. Bir süre sonra yatılı okula giderek kendini geliştiriyor ve öğretmen oluyor. Okulda sıkılınca kendisine daha iyi bir iş arıyor ve bir konakta küçük bir kıza eğitim vermek üzere işe başlıyor. Konağın efendisine aşık oluyor ve her şey burada başlıyor...

626 sayfalık bu muhteşem kitabın her sayfasını yaşadım, her satırına gülümsedim. İngiliz Edebiyatı'nın o mükemmel betimleme gücü beni yine etkisi altına aldı ve Bronte'un kaleminin büyüsüne kapıldım. Kitap o kadar akıcı ki eğer bir gün 60 saat olsaydı 60 saatimi ayırıp bitirirdim mutlaka. Kitabın içinde o konakta yaşadım resmen. Ben Mr.Rochester oldum ve bana ait Jane Eyre'i aradım o güzel kasabanın içinde...

Teşekkürler Charlotte Bronte...

''Yakınımda olduğun zamanlar...Sanki sol kaburgamın altında bir yerde bir ip varmış da bu ip senin sol kaburgana sımsıkı bir kördüğümle bağlanmış .''

İlk kez kitap incelemesi yapıyorum. Öncelikle yazardan bahsetmek istiyorum. Kitabın yazarı Charlotte Bronte. Yazar kendi hayatından bazı parçaları bu kurgu yoluyla bizlere aktarmakta. Yazarın kız kardeşi Emily Bronte'nin Uğultulu Tepeler klasiğini hepiniz duymuşsunuzdur. Bahsettiğim yazarlar üç kız kardeş, hepsi yazar ve o dönemde -yine- erkek egemenliği baskın görüldüğü için kendi kitaplarının okunmayacağı düşüncesiyle, takma erkek isimleriyle eserlerini yayınlamışlar. Kitabın konusuna gelirsek; aşk klasiklerinin baş yapıtlarından biri. Romantizm ve Viktorya Dönemi kendini baskın olarak gösteriyor. Adından da anlaşıldığı üzere baş karakterin ismi Jane Eyre ve bu karakterimiz zorluklarla, öksüz bir çocuk olarak büyüyor. Olayların ayrıntılarına girerek kitabın tadını kaçırmak istemiyorum ama Jane, Bay Rochester'in evine mürebbiyelik yapmak için gittiğinde; zorluklardan sonra gelen mutluluğu, aşkı burada bulur. Kitabın ana fikrine gelecek olursak; erkeklerin kadınlardan üstün olmadığını, kadınların ise gerekli durumlarda seslerinin çıkması gerektiğini, zorlukların üstesinden bazı güzel ve önemli tesadüflerin gelebileceğini, dış görünüşün hiçbir zaman önemli olmadığını, üzgün olduğumuz zamanlarda illa ki mutlu rolü yapmamız gerekmediğini ve duygularımızı gizlemeyip açıklığa kavuşturduğumuzda bir şey kaybetmeyeceğimizi okuyucuya iyi aktarıyor. Benim gibi klasikleri seven biriyseniz, kesinlikle kitabı okumanızı tavsiye ederim.

Benim küçük Jane'im. Bu güzel tatlı romanı kısaltılmış değil de tam metin olarak okumanızı tavsiye ediyorum. 660 sayfa hiç anlamadan ellerinizin arasından kayıp gidecek ve sonunda niçin bitti diyeceksiniz. Ben Koridor Yayınlarının o harika kapak tasarımlı, bez ciltli versiyonunu okudum ve kelimenin tam anlamıyla bayıldım.

Jane Eyre benim okuduğum ilk Charlotte Bronte romanı. Bu sıra üst üste fazla İngiliz Edebiyatı okumuş olduğum için Viktorya dönemi İngilteresinin duygusal ve sosyal yapısı hakkında epey bilgi edindim diyebilirim. Bu dönemin kadınlarında olan arka plana atılmışlık hissi, bu roman ile "hayır biz de tek başımıza her şeyin üstesinden geliriz" i ifade ediyor. Bir kadın, kadın olarak kimseye ihtiyaç duymadan baş kaldırabilir, kararlar alabilir ve kadınlık dışında başka işleri de gururla başarabilir. Yeri gelir en yıkıldığı anda küllerinden doğar ve yine başarır. Yeri gelir güvendiği insanları ilkeleri uğruna terk eder ve dünyanın en yalnız insanı olma pahasına hayatına sil baştan şekil verir. Kadın yeterki istesin, güzellik dışında da bir sürü erdeme sahip olduğunu bilir. İşte bu tip alt mesajlar bu kitapta satır aralarında oldukça fazlaydı ve iyiki vardılar, hep olsunlardı.

Konusuna gelecek olursak on yaşlarında anne babasını kaybetmiş küçük bir kızın dayısını da kaybetmesi üzerine dayısının eşi olan yengesi tarafından bakılmasıyla başlayan, yengesinin evinde yaşadığı birtakım sıkıntılı günler üzerine Lowood yatılı okuluna verilmesiyle devam eden ve bu okulda geçirilen yaklaşık 10 sene üzerine oradan da ayrılıp varlıklı bir evde mürebbiyelik yapmaya başlamasıyla tanıştığı ev sahibi Bay Rochester ve değişen hayatı diyebiliriz. Kitap başlarında bana, kalbimi çok titreten duygular hissettirdi. Dedim ki ben bu kitabı böyle giderse okuyamam, üzülürüm çünkü. Ama sonrasında yine kalp titreten bir aşk hikayesine döndük ve bundan sonrası zaten büyük bir merakla devam etti. Aşk konusuna da gelecek olursak genç bir kızın kendi yaşının iki katı yaşa sahip olan bir erkekle birlikte olma arzusu, duyduğu baba şefkati özlemiyle ifade edilebileceği gibi o dönemde de aslında çok normal karşılanmıyor. Tasvip ediyor muyum, şu dönemde hayır. Ancak eşler arası yaş farkının gerekliliğine inanmaktayım orası doğru.

Bu kitap ne kitabı desek ben buna cevap vermekte zorlanırım. Niçin? Çünkü bu kitap hem dram, hem gerilim, hem korku, hem aşk içeriyor. Öyle zekice yazılmış bir kurgusu var ki içerdiği tesadüfler bile okuyana "hadi canım" dedirtmiyor. Oradan şuraya, şuradan buraya 660 sayfa boyunca müthiş geçişler var. Sanat camiasının bu kurgudan çok ekmek yediğini düşünüyorum. Birkaç araştırma yaptım ve bizim Yesilçam'da bile benzer kurgunun işlendiğini öğrendim ancak henüz izlemedim. Ben Charlotte Bronte'un çok zeki, kendi ayakları üzerinde durabilen (en azından bunu isteyen), erkek egemen bir topluma inat biz de varız diye sesini yükselten bir kadın olduğuna kanaat getirdim. Döneminin feminizm başlangıcı olabilir.

Kitabı okurken yazarın sürekli size sevgili okur okuyucu vs şeklinde seslendiğini göreceksiniz, bu insana muhataplık hissi verdiği için çok farklı hissettiriyor. Sanki bana hayatını anlatan eşsiz biri var gibi. Romanın ana karakterinin kendi ağzından yazılmış olan bu romanı çok beğeneceksiniz bence.

Ufak eleştiriler:
Klasikler listesine girmiş isimlere eleştiri yazmak çok zor geliyor insana ama kitabın bir bölümünde Jane Eyre ve Bay Rochester arasında geçen, reddedilmeye tahammül gösteremeyip tatlı sert bile olsa ufak şiddet gösteren veya buna meyilli erkek yazıları hiç hoşuma gitmedi. Kendi döneminde tamam normal kabul ediliyor olabilir ama bizim baskılarda bulunması dahi beni rahatsız etti. Erkekler; istemiyorsak istemiyoruzdur kimse kimseyi yola getirmek (!) için ona psikolojik/fiziksel şiddet uygulamayı aklının köşesinden bile geçirmesin. Az duracağınız yeri bilin.
Yayınevine eleştirim ise pek sevgili Koridor Yayınları; kapak baskınızın güzelliği ve cildinizin kalitesi kadar iç güzelliğinize de dikkat etseymissiniz keşke. Baskıda hatalar vardı. Çok küçük hatalar ama keşke olmasalar çünkü dikkat dağıtıyorlar. Yine de bu kitabı sizin kapak tasarımınız ve cildinizle saklayacağım için memnunum, çok güzel ya.

Bu kitabı okuyun, kızlarınıza da okutun. Yalnız kaldıklarında korkmasınlar, her şey bitti gibi hissettiklerinde onlar bitti demeden bitmeyeceklerini bilsinler. Çünkü onların; kendilerinden ve içlerindeki güçten ve de onlara bu gücü verenden başka kimseye ihtiyaçları yok. Belki erkeklere çok fazla hitap etmeyebilecek bu romanı aslında herkesin okumasını şiddetle tavsiye ediyorum, kitapla kalın.

Charlotte Bronte 'den okuduğum ilk kitap. Zaten yazarın kısa ömründe yazdığı sadece dört eseri var. Bunlardan ''Vilette isimli eserini de aldım ve sırası gelince okuyacağım.Ama diğer iki eseri olan ''Profesör'' ve ''Shirley'' in maalesef Türkçe baskılarını şu anda kitap sitelerinde bulamadım. Eğer baskıları yapılırsa onları da mutlaka okumak isterim.

Jane Eyre, yazarın en ünlü eseri olarak kabul edilmektedir. Kitap, her ne kadar roman özelliğini taşısa da, yazım tekniği olarak direk okuyucuya hitap eden bir günlük veya anı kitabı özelliğine daha yakın görünümde kaleme alınmıştır. Konu itibariyle ise, anne ve babasının ölümüyle yalnız kalan küçük bir çocuğun, dayısının himayesi altına girmesi, ama maalesef dayısının ölümünden sonra ise ailenin onu kabullenmemesi sonucu büyüyüp yetişkin olana kadar ki başına gelenlerin, kendi ağzından anlatımından ibarettir. Tabii ki yetişkinliğinin ilk dönemleri de bu anlatıma dahildir.

Kitapta ayrıca, yazıldığı dönemdeki ve yerdeki sosyal ve çevre yapısı ile ilgili geniş bilgiler verilmektedir. Jane 'nin dünyaya geldiği andan beri süren kadersizliğini okurken, tesadüflerin insan hayatında olumlu veya olumsuz ne kadar etkili olduğunu yazarın bize vurguladığına şahit oluyoruz. Jane Eyre ' nin, temkinli ve mantıklı hareket eden, sağlam ve güçlü bir karaktere sahip olması, olumlu veya olumsuz tüm olaylar karşısında aynı tutumundan taviz vermemesi, bence o dönemde olmayan güçlü kadın imajına bir özlem olarak değerlendirilmelidir. Yazarın bu durumu özellikle bilerek ve isteyerek kurguladığını düşünüyorum.

Dünya Edebiyat Tarihinin bu önemli klasiği hakkında çok daha fazla yazmaya gerek görmüyorum. Kisaca , mutlaka okunması gereken kitaplardan biridir diyorum.

Kitap hakkında söylenecek çok şey var aslında.Okuduğum kitaplar arasında Jane Eyre kadar sağlam bir kişiliğe sahip olan çok az kadın vardı.Özellikle de yazıldığı zamanı düşününce daha da gurur verici.
Kimsesiz, tek başına ayakta durmaya çalışan Jane Eyre 8 yıldır yaşadığı yurttan sonunda ayrılır.Thornfıeld'e gider.
Jane'in çocukluğunu,gençliğini,yetişkinliğini okumak ayrı bir keyif...Onun davranışlarını,fikirlerini,tutumlarının değişmesine şahit olmak da ayrı bir zevkti.
Mr.Rochester ile tanışması aralarındaki garip ama ilgi çekici sohbetler...İkisinin olduğu her bir sahne ayrı özel ve güzeldi.Jane Eyre'nin okumaya,bilgiye aç hali,laflarını sakınmayan tavırlarına hayran kalıyorsunuz.Kafasının içindeki dünyaya girip düşüncelere daldığında sizde onun düşüncelerine ortaklık etmek istiyorsunuz.
Yine muhteşem ötesi bir kitap okudum.Ve çok etkilendim.Öyle büyülü bir kitaptı ki,su gibi akıp gitti.

Sırf arka kapak değil, bugüne değin kaynak alınıp uyarlanmış, kitap ve film sayısının çokluğuyla “Jane Eyre”, konusunun bilinirliği, evrensel seviyede bir eser. Bu yüzden ben de, muhteviyatı sakınmak hususunda, eli rahat bi haldeyim. Yine de yakın zamanda, okuma listenizde bulunuyorsa, eseri okumayı bitirdikten sonra, yazdıklarıma göz atarsanız daha sağlıklı olur.
Bir kısım Türk okur ya da okura dışarıdan bakıp yorumlayan kimselerce “Historical Romance /Tarihi Aşk” tür olarak, aman canım sende “okuduğu da kitap olsa, aşk romanı işte” şeklinde, enteresan bir üst perdeden değerlendirmeye tabi tutuluyor. Bunu yapabilmek için nice eseri hatmetmiş olmalılar elbet, ben yine de gereksiz bir tahakküm olduğu kanısındayım. O türü küçük görenlere müjdelerim, klasik olması onu tür dışı bırakmıyor, Jane Eyre bir historical romance:)
Akrabalarının yanında yaşayan kimsesiz bir kızın hikayesi. Sığıntı olarak geçirdiği yıllar, akabinde yatılı okul günleri ve Thornfield (Diken Tarlası / bu isim, kardeşinin Uğultulu Tepeler’i ile benzer bir mantıktan) Malikanesine varan mürebbiyelik günleri. On sekiz yaşında, hayat fukarası, fiziksel özellikleriyle asla dikkat çekmeyen bir genç kız, feleğin çemberinden geçmiş, kırk yaşında namlı bir hovardayı kendine aşık eder. Gidişat içinde böylesi bir yakınlaşma masalsı bulunabilir. Yine aşka nerden bakıldığına göre değişen bir içe sindirip sindirmeme meselesi (sindiremedim).
Tek kafa sesi, tek ağız, başkarakterden okuduğumuz hikaye, kendi hariç, diğer karakterlerin de; davranış düşünce ya da his olarak aktarımını , genel geçer değil, kişisel gözlem ve değerlendirmeleriyle nakşettiğinden, her daim bir yanlı hal söz konusu. Zira birçok noktada, kişilerin kişilik özelliklerini alın, burun, ağız gibi uzuvlarına bakıp bilen, esas kızımız, bu minvalde Freud’a pabucunu ters giydirir:)
Çeşitli olayların sonucunda, Eyre sevdiği adam ve işinden yani malikaneden, bir yok hiç yok beş kuruşsuz ayrılmak zorunda kalır. Birkaç gün sürünür bla bla, nihayetinde dilenecek kadar düşer. Dilenip sığındığı kapıda, kendine geldiğinde evin emektar hizmetçisi sorar;
“Yoksa terzilik mi yapıyordun?”
Yanıt şahane bence :)
“Yok, terzi değildim. Yalnız, sen bana aldırma. Kafanı benim için yorma da burasının neresi olduğunu söyle.”
Evin sahibine de benzer bir üslupla yanıtlar verir, kurtarıldı, ağırlandı, müteşekkir..:)
Aradan zaman geçer, ki bu zaman aralığı teolojik argümanlar silsilesidir. Alt metin filan değil, direkt direkt din propagandası bolca yapılır. Dere tepe düz gidilerek, varılıp sığınılmış yer, meğer kuzenlerinin evi olmasın mı:) Bu güzel sürpriz, yine bir görev aşkı ile kuzen yakınlaşması (döneme has diyor geçiyoruz) olarak taçlanır.
ve kilometrelerce öteye varan, üç günlük mesafeden duyulan sevgilinin sesi. Burada da “yüce Tanrı istedi” oldu, aşkın üzerini mucizelerle bezedi hali devam.
Artık sona giderken, duyduğu sese kayıtsız kalamayan Eyre, sevdiği adama geri döner vs vs. Erkek egemen toplumda, kadının güçlü duruşunu gerçeklikle harmanlayıp ... diye gidiyor değerlendirmeler. Bana ilginç gelen bazı noktalar var.
Anne babasız kaldığında, yaşamak zorunda kaldığı ev zengin. Gönderildiği okul, paralı yatılı. Aldığı eğitim neticesinde, öğretmenlik yaparken, tercihini özel ders vermekten yana kullanıp gittiği yer malikane. Aşk yaşadığı adam malikanenin sahibi. Kaçıp süründüğü dönem kapısına vardıkları, hiç haberi olmadığı kuzenleri, arada hiç tanışmadığı amcadan kalan miras (yani temelde paranın ona sağladığı imkanlara dolaylı ya da dolaysız sahip) ve gaipten ulaşan sesler. Ne kadar rasyonel ne kadar irrasyonel, karakterimiz size göre ne kadar güçlü, okuyun konuşalım:)
Çeviriye gelince, tembihlemek yerine sıkılamak derken, beni de bi sıkıladı, bilhassa belirteçlerde sıkıntı olduğunu düşünüyorum, güncellenmeli.
Saygılarımla..

“Hayır, kendi kendini sen çekip ayıracaksın, kimse sana yardım etmeyecek. Kendi elinle sağ gözünü oyacaksın. Kendi elinle sağ elini keseceksin. Kendi yüreğini kendin deşeceksin.”
O kadar guzel bir kitapsin ki bittiğin icin ağlamak istiyorum... Bazen insanların benim delicesine sevdiğim şeylerin farkında olmamaları çok güzel, sanki o şeyle benim aramda kimsenin fark edemediği, hissedemediği bir bağ varmış gibi. Ömür, insanlara adapte olmaya yetmeyecek gibi görmüş olduk, tutunmanın ön koşulu adaptasyonken ve tutmanın arayışına da bir kez girildiyse eğer, insan devrikleşir. Eylemlerini sıraya koyamaz. İnsan, nasıl ayak uyduracağını bilememenin tökezidir artık başka ne söylenebilir..

Jane Eyre, belki de benim bu hayatta koşulsuz kalbimi açabildiğim nadir insanlardan biridir. Bakmayın öyle, onu yalnızca bir kitap karakterinin içine sıkıştırmak çok ayıp olur.
Peki kimdir bu Jane? Sahi, insanların ya da benim gönlümde nasıl taht kurmuştur?
Haydin başlayalım.
Romanın ilk cümlesi şöyleydi, yanılmıyorsam 'o gün yürüyüş yapmak olanaksızdı.' Ve işte bu cümle ile bütün bir roman boyunca kolunuz Jane'in kolunda dağları tepeleri aşıp zorluklara göğüs gerip kırık bir çanak misali olan hayatı alabildiğin dolduruyorsunuz.
Jane Eyre için bir aşk romanı demek yasaklanmalı, evet içinde belki de 'ideal koca adayı' ismine hak kazanıp size her fırsatta tebessüm hediye edecek bir Bay Rochester var mamafih Jane Eyre gibi bir romanı aşk teması içerisine sıkıştırmak hem Jane'e hemde onunla birlikte yaşanılan her anıya hakaret niteliği taşır.
Karışık kuruşuk yazımı hafiften şöyle kenara itecek olursak bir de yazım diline değinelim.
Birinci ağızdan yazılmış olması Jane'i dost bellerken çok etkili oluyor, inkar etmeyelim. 'Sevgili okuyucularım' diyerek başlanan cümleler sizi Jane'in hayatında gizli bir gözlemciden ziyade olayları ilk elden öğrenen en önemli kişiye dönüştürüyor. Bur'da yadsınamaz bir şekilde gönlünüze taht kuracak olan yazarımızı unutmamak lazım sanırım.
Charlotte Bronté!
Bir süre sonra olan şey şu, Jane ile çay içerken Charlotte tarafından yapılmış enfes kurabiyeleri tatmak!
Velhasıl kelam, ne Jane Eyre yalnızca bir roman, karakter, genç bir bayan değil, ne de sevgili yazarımız Charlotte Bronté alelade bir yazar değil. İkisi de uzun bir süre, sol omurganızın altında ki o şeyi avuçlarında yüceltip size güzel tebessümler hediye edecek iki harika kişi.
Kalbiniz kadar zarif iki leydi.

#kitapyorumu
5/5 ️️️️️

“Bütün bu koşuşturma ve değişiklik arasında Bay Rochester’ı unuttuğumu düşünmüş olabilirsiniz sevgili okurum. Bir an bile aklımdan çıkmadı. Aklım fikrim ondaydı. Güneşin bir anda dağıtabileceği bir sis ya da fırtınanın önüne katıp sürükleyeceği kumdan bir kale değil, taş üzerine kazınmış, taş var olduğu sürece asla silinmeyecek bir isimdi o.”

2021 e öyle bir başladım ki sürekli “favori kitaplarımı buldum” diyerek kitapları bitiriyorum. Jane Eyre her açıdan o kadar güzel ve o kadar duygu yüklü bir romandı ki hangi kelimesini burada paylaşsam yeterli gelecek bilemiyorum. O kadar güzel, o kadar naif ve gerçekçi bir dille yazılmış bir eser okudum ki yazara inanılmaz bir saygı duydum. Vermek istediği tüm duyguları kitaba aktarmış. Hemde o an nasıl hissetmemizi istediyse eminim okuyan herkes öyle hissetmiştir. İçimde çok kapalı olduğunu düşündüğüm bir yere dokundu ve öyle kapılar açtı ki yazarı ve kitabı asla unutmayacağım. Kitap Jane Eyre’in öksüz bir çocuk olmasından başlayarak yaş almasından ve mürebbiye olarak gittiği evin sahibine aşık olmasına ve daha fazlasına kadar ilerleyen bir süreci konu alıyor. Jane’i çok seviyoruz. Onun düşüncelerini okudukça her şeye farklı bir açıdan bakma isteğiyle doldum. Edward Rochester ise Jane’in mürebbiye olarak gittiği yerin sahibi. Kendisinden asla nefret edemedim. Aksine inanılmaz sevdim ve onun için çok üzüldüm. Hepimiz gibi yanlış kararlar veren ama ona bu kararların çok ağır geri dönüşü olduğu için bir türlü doğru yolu bulamayan bir karakterdi. Sözleriyle, kelimeleri ve bazen sadece varlığıyla bile beni kendine aşık etti. Jane’in ona neden aşık olduğunu çok iyi anlayabiliyorum. Fakat yinede Jane’in verdiği her karar inanılmaz doğru ve yerinde kararlardı. Kitapta suçlu ve hatalı kimseyi bulamadım. Herkes kendi açısından kendileri için doğru olanı yapmaya çalıştılar. En çok içime dokunan belki bu olmuştur. Sözün özü okuduğunuza sizi asla pişman etmeyecek inanılmaz bir eser.
yüzdebimilyon tavsiyemdir.
Çok seviliyorsunuz

Anne with an E dizisini izledikten sonra dizide sıkça bahsi geçen #janeeyre kitabını okumamak olmazdı diyip aldım elime kitabı. Daha ilk sayfalardan okutmayı başardı derken birkaç gün elimden düşüremedim kitabı ( sonuç olarak şuan göz kapaklarım şiş )

Ailesini çok küçük yaşlarda kaybeden Jane Eyre'nin dayısının yanına verilip, yetimhaneye gidişi, sonrasında mürebbiyelik yapışını. Yetim bir kızın hayatta kalma mücadelesini anlatsa da kitap bana göre asıl olay bir yere veya birilerine ait olma meselesidir. Küçük yaşlarda kimsesiz kalan Jane bir yere ait olana dek epey mücadele verecektir anlayacağınız.

Aslında  Charlotte'nin yaşımıyla ilgili yazıları incelediğimde kitabıyla ilgili bayağı ipucu veriyor. 6 kardeş olan #brontekardeşlerin bir kısmı amansız hastalıkla genç yaşta hayatlarını kaybediyorlar. Geriye ise Emily, Charlotte ve Anne kalıyor. Birbirlerinden ilham alarak roman yazmaya başlayan kardeşler. Toplumda kadına karşı ön yargı oluşundan dolayı ilk kitaplarını takma erkek isimleriyle çıkarmışlardır. Kitapları beğenilince ise kendi isimlerine geri dönüyorlar tabi. Bronte kardeşlerle ilgili çalıntı roman ( aslında Jane Eyre'i Anne'nin yazıdığına dair söylenti) yasak aşk, cinayet, şantaj, Emily'nin Uğultulu Tepeler'de kendi kardeşine duyduğu aşkı arka metinde anlattığı gibi birbirinden ilginç yaşam öyküleriyle dolu bronte kardeşlerin hikayesi çok ilgimi çekti. Sizin de ilginizi çektiyse BBC yapımı Bronte Sisters filmini tavsiye edebilirim.  Kardeşi Emily'nin Uğultulu Tepeler'i ile aynı döneme denk gelmesine rağmen Jane Eyre daha çok sevilip kabul görmüştür. Uğultulu Tepeler ise şuan daha çok kabul görmekle birlikte herkesin okuması gereken klasiklerin arasına girmeyi başarmıştır. Uğultulu Tepeler'i okumadığımdan dolayı favorim şuan için Jane Eyre.

Jane Eyre'yi dik duruşundan, ne olursa olsun doğruyu yapmaya çalışmasından ve her şeye rağmen güçlü oluşundan dolayı  çok sevdim. Severek okudum ve sizlerin de severek okuyacağınızdan eminim. Tavsiyedir Jane Eyre Charlotte Brontë