Dünya sizi ne kadar çok sevdiğini haykırırken zevkin doruklarına çıkan ama aslında bir parça etinizi koparmaktan başka bir şey düşünmeyen insanlarla dolu.
Ben, ben, ben diye ağlamanın dışında hiçbir şeyi umursamayan, pis ve izbe bir köşede sizin kısılıp kalmış böcekler gibi kendi acılarında debelenerek sadece kendilerine, kendi talihsizliklerine üzülebilen insanları iyi bilirim; sahip olmadıkları her şeye lanet eden ve kafalarını kendileriyle bozmuş olanlar, insanların sözünü keser ve soran olmamasına rağmen, "Bana gelince..." ya da "Ben de böyleyim," diye konuşurlar. Yüzlerinde kalbinizi eritecek kadar tatlı, iyilik saçan bir gülümsemeyle yaklaşırlar, sanki size bu bayılıyorlarmış gibi, sonra da sırtınızdan bıçaklarlar.