Doğan Akın Gönderileri
Doğan Akın kitaplarını, Doğan Akın sözleri ve alıntılarını, Doğan Akın yazarlarını, Doğan Akın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İyi ki geçtin bu dünyadan
Dünyada bana en yakışmayan bir şey muhakkak ki ihtiyarlık. İçimi dehşet korku aldı. Ve ben korktukça günler daha süre geçiyor gibi geliyor bana. Ben daha şimdiden kendimi böyle otuzun eşiğinde hissediyorum. Bilmem ihtiyar bir Sabahattin Ali tasavvur etmek size yabancı geliyor mu? Ben gebersem kırk yaşında bir Sabahattin Ali’yi gözümün önüne getiremiyorum.
Sayfa 166Kitabı okudu
Ben dünyaya kitap okumak, aklına esince yazı yazmak, akıllı arkadaşlarla fikir ve lakırdı maçı yapmak için gelmişim.
Sayfa 145Kitabı okudu
Bu dünyada bana “ne istiyorsun?”diye sorsalar hiç düşünmeden vereceğim cevap şudur: “Anlaşılmak istiyorum!”
Sayfa 134Kitabı okudu
Nazım’la (Hikmet)arasıra mektuplasıyorum. Ayağı fena imiş. “ Bursa meselesinden dört sene yersem cezam beş buçuk sene olacak, yatarım ama bizim bacak efendi yatabilecek mi bilmem? diyor ve sonra” Hapishaneye iki ayaklı girdim tek ayaklı çıkarım. Topallık kötü şey, fakat kafanın ve yüreğin topallığı daha kötüdür. Kafa ile yürek sağlam ben de…” diye ilave ediyor.
Sayfa 128Kitabı okudu
Beni kim hatırlarsa gülümseyecektir.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bugünlerde Jack London’ın Demir Ökçe ismindeki kitabını tercümeye başladım. Fransızcasını al oku. Çok güzeldir. Belki çıkıncaya kadar bitiririm. Bugünlerde “ tılsım” isminde romantik bir de hikaye yazacağım. İki seneden beri bu hikayeyi yazmaya niyetlenir ve sonra bırakırım. Son günlerde şiirde yazamıyorum
Sayfa 118Kitabı okudu
Ben zaten nedense yazılarımda doğrudan doğruya veya bilvasıta hep kendimden bahsediyorum. Galiba kendimi çok beğendiğimden.
Sayfa 116Kitabı okudu
Bu adamlar dünyada ekseriyettedirler, ve senin yaptığın işlerin, sanatın falan filan, bunlar indinde mesela oltayla balık tutmak kadar ehemmiyeti yoktur ve senin bütün malumatını, bütün zekanı bir altıpatlar tabancaya değişirler. Ama tuhaf şey ha…
Sayfa 101Kitabı okudu
Bu satırları yazarken Konya, mektep, talebeler gözümün önüne geldi. Tekrar orada onların arasında bulunmak için ömrümün yirmi senesini vermeye razıyım. İlkbaharda mektep gezmeleri yapardık. Birkaç kamyon hepimizi alarak meram bağlarına götürürdü.
Sayfa 94Kitabı okudu
Ben yazılarımda, zannedildiğinden daha çok samimiyimdır ve bunlar benim dimağı hayatımın birer vesikası ve hepsi birden tarihidir…
Sayfa 90Kitabı okudu
Bir arkadaş istiyorum. Benimle hiç konuşmadan beni tamamen anlayacak, benimle karşı karşıya saatlerce hiç konuşmadan oturabilecek bir arkadaş.
Sayfa 66Kitabı okudu
Dünyada hiçbir meslek muallimlik kadar kötü değildir: Muallim olduğun müddetçe çocukları asla sevemezsin, sevemeyeceğini zannedersin, onlara kızar, onları küstah, manasız, budala bulursun ve ancak onlardan ayrıldığın zaman çocukların senin için ne olduğunu, onların senin benliğine nasıl yerleştiklerini görür ve için için erirsin.
Sayfa 53Kitabı okudu
ilelebet yalnız kalmaya, ayrı kalmaya mahkûm olduğumu, alelade olmayışımın ne dehşetli bir felaket olduğunu ve herkesten ayrı yaratılmış olmanın günahını pek pahalı ödeyeceğimi ay bana mutad (olağan) lakaydisi (kayıtsızlığı) istihzası (alaycılığı) ile, fakat aynı zamanda şayanı hayret bir vuzuhla (açıklıkla) anlatıyor; bu senelerden beri bir hattı bile değişmeyen aynı ay… Bu biraz evvel dışarıda gördüğüm, bu her zaman gördüğümüz ay…
Sayfa 40Kitabı okudu
İnsan, ne olursa olsun, mutlak surette yalnız olduğunu asla kabul etmek istemiyor. Yalnızlığın insana verdiği gurur bile ilk fırsatta mevkiini bir aldanışa terk ediyor.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sen neymişsin be Sabahattin abi hshshshjs
Utandırma siyaseti takip etmek istediğimden falan değil, fakat senin cevabını tacil etmek (çabuklaştırmak) için derhal cevap vermek istedim, buna rağmen görüyorsun ki 10 gün kadar geç kaldım. Sebebi basit, benim her zamanki hastalığım: Yine âşıkım. Ah Ayşe, vallahi artık ben de şaşırdım, 15-16 yaşından beri şöyle bir haftacık olsun âşık olmadan durduğumu hatırlamıyorum. Mütemadiyen, bilafasıla (aralıksız) ve şiddetle âşıkım. Zannetme ki öyle üstünkörü şeylere aşk ismini veriyorum, benimkilerin her biri ateşlilikte Verter'i, bakirlikte Romeo'yu geri bırakacak şeyler; işin tuhafı her seferinde ilk defa aşık oluyormuşum gibi bilmediğim heyecanlara ve ihtisaslara (duyarlılıklara) düşmemdir. Bu ihtimal her aşkımın nevi ve şekil itibariyle diğerinden çok farklı olmasındandır.