Gene dün akşam anladım ki, hayatımdan o kadın çıktıktan sonra, her şey hakikiliğini kaybetmiş; ben onunla beraber, belki de daha evvel, ölmüşüm.
On sene, tam on sene, zavallı ruhumun bütün kırgınlığıyla, bir ölüye kızmış, bir ölüyü suçlu tutmuştum… Onun hatırasına bundan daha büyük bir hakaret yapılabilir miydi?
"Ben onu görmeden evvel hayatın manasını bilmiyordum, bulamamıştım."
Sayfa 109
Çok sevgili Aliye,
"Hakikaten anlaşmak gayet mühim meseledir ve sen, ihtimal, içinde gizli bir anlaşmamak korkusuyla üzülüyorken, bu hikâyeler sana benim içimi gösterip anlaşabileceğimizi, yakın olduğumuzu ispat edince derhal kaleme sarıldın, bütün teklif ve merasimi, bütün suni nezaketleri bir tarafa bırakıp bana içini döktün."
Sayfa 15 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
°Sabahattin Ali özetlemiş; Tahammül sınırım çoktan aşıldığından beri insanlarla daha az görüşmeye, hislerimi açmamaya ve tuğla tuğla duvar örmeye başladım. Beni sıkıntıya sokacak insanları ve durumları elimin tersiyle ittim, pişman değilim🩶.
Sabahattin Ali'nin İçimizdeki Şeytan kitabının sonlarına doğru şöyle bir cümle geçiyor. "İnsan sevdiğini olduğu gibi sever, olmasını istediği gibi değil..."
İçimizdeki Şeytan
‘’İlkbahar gibi bir mevsimi olan bu dünya, üzerinde yaşanmaya değer… Ne olursa olsun…’’
Sayfa 61 - YkyKitabı okudu
İçimizdeki Şeytan
İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettigim bu nevi söz ve fillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki seytan diyordum; müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve
kendi suratıma tüküreceğim yerde, haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve ihtimama layık gorüyordum. Halbuki ne seytani azizim, ne seytani? Bu bizim gururumuzun, salakligimizin uydurmas... Içimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... içimizde seytan yok... içimizde aciz var... Tembellik var... Iradesizlik, bilgisizlik ve bunlarin hepsinden daha korkunç bir sey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadi var... Hiçbir sey üzerinde düşünmeye,
hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizle
kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz
biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati mechul kuvvetlerde, insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz.
Sayfa 250 - YkyKitabı okudu
Uzun uzun kavaklar,
Dökülüyor yapraklar;
Ben yârime doymadım,
Doysun kara topraklar...
Sayfa 29 - Yapı Kredi Yayınları
"İnsanların en zayıf tarafları,sormadan,araştırmadan,düşünmeden,kafalarını patlatmadan inanmak hususundaki hayret verici temayüllerdir.Dünyadaki yalancı peygamberleri yetiştirmek ve beslemek için en iyi gübre,işte bu bilmeden inanmak için çırpınan kalabalıktır."
''Biraz daha güzel olmayı denemeli insan. Biraz daha nazik olmayı, kırılmamayı değil de kırmamayı öğrenmeli. Sevilmekten öte, güzel sevmeyi bilmeli. İncelikler yapmalı, hoş görmeye çalışmalı. Güzel olduğuna inandığında, o vakit güzellikler gelecektir.”
#sabahattinali
Sabahattin Ali'nin de dediği gibi: "Sessiz sedasız bir köşeye çekilip yaşamak lazım..."
Bu hayvanın bile yaşamak hakkı var da benim niçin yok? Niçin?
Sayfa 234 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu