Doris Pilkington Garimara Sözleri ve Alıntıları
Doris Pilkington Garimara sözleri ve alıntılarını, Doris Pilkington Garimara kitap alıntılarını, Doris Pilkington Garimara en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Pencerelerde renkli perdeler yerine tel kafesler ve parmaklıklar vardı. Bu haliyle yatılı okuldan ziyade Aborjin çocukları için bir toplama kampını andırıyordu.
Sayfa 96Kitabı okudu
Hepimiz ailelerimizden koparıldık.
Sayfa 92Kitabı okudu
Ancak geçmişi ile hesaplaşabilenler geleceğe emin adımlar atabilirler.
Sayfa 166Kitabı okudu
Ama önce yataklarınızı dğzeltmelisiniz, dedi. Yatağı düzeltmekten kast ettiği şey battaniyeyi öylece yatağın üzerine sermekti. Zaten yataklarda çarşaf falan yoktu. Yalnızca özel misafirler geldiğinde onları etkilemek için dağıtılan çarşaflar misafirler gider gitmez toplanıyordu.
Sayfa 88Kitabı okudu
Önemli kişilerin, işadamlarının, doktorların, avukatların, politikacıların çocukları yatılı okula gönderildiklerinde, öğrenim hayatları boyunca güzel ve rahat odalarda kalırlardı. Aborijin çocukları ise aşırı kalabalık bir yatakhanede kalmak zorunda bırakılmışlardı. Burası yatılı okul filan değildi. Öğrenci olmayan oda arkadaşları taş gibi sert yataklarda yatıyor, hükümetin dağıttığı battaniyeleri kullanıyorlardı. Yastıkları, çarşafları yoktu. Pencerelerde renkli perdeler yerine demir parmaklıklar vardı. Burası yatılı okuldan çok, toplama kampını andırıyordu.
Bir insan kendi çıplak vücudundan, yani normal ve doğal görünümünden neden utansın dı kl?
Sayfa 43Kitabı okudu
Acılarını ve ıstıraplarını içlerine atarak sessiz ve derinden yaşıyorlardı.
Sayfa 32 - FlamingoKitabı okudu
“Burada kendi dilinizde konuşamazsınız. Dilinizi unutmak ve sürekli İngilizce konuşmak zorundasınız.”
Kırsal üretimin gelişmesi kaçınılmaz olarak tüm Aborjinleri etkilemişti. Kimisi ata toprağından sürülmüş, kadınları tecavüze uğramış, pek çok insan şiddet görmüş ve katledilmişdi.
Sayfa 36Kitabı okudu
Bir insan kendi çıplak vücudundan, yani normal ve doğal görünümünden neden utansındı ki?
Çit ülkeyi kuzeyden güneye doğru kesiyordu. Bu, beyazların kendi sorunlarına verdiği bir tepkiydi aslında. Tavşanları uzak tutmak için yapılan bir çit, hükümetin o günkü politikasını da yansıtıyordu.
Üç kaçak için ise bu çit sevginin, güvenliğin ve evin simgesiydi.
“Eve vardık sayılır,” dedi Molly. Aslında önlerinde hâlâ sekiz yüz kilometrelik bir yol vard
Bir yabancı, karşısındaki adamın geleneksel topraklarına yabancı bir isim vermek üzere olduğunu işaret diliyle nasıl anlatabilirdi?
Kadınlar çocuklarının neden kendilerinden koparıldığını soruyorlardı. Rüzgârın taşıdığı ağlama sesleri ve haykırışlar evlerin duvarlarında yankılanıyordu. Ama kimse onları dinlemiyor, kimse onları duymuyordu.
Aborjin kadınlarını kaçırmışlar, cinsel köleleri olarak gemilerine bindirmişler, ihtiyaçlarını giderdikten sonra da hepsini öldürüp cesetlerini okyanusa atmışlardı.
“Yaşlı adam, beyazların yasaları doğrultusunda adalet beklemiş; ama hayal kırıklığına uğramış elbette."