“Bileklerimi yumuşak gazlı bezle sarıyor ve neler olduğunu soruyordu…sanki konuşmak durumu daha iyi yapabilirmiş gibi. sanki yaralar ilgiye muhtaçmış gibi”
Asla bitiremeyeceği battaniyeyi sırılsıklam ettim, dikiş makinesinin metal parçalarını paslandırdım. O anda, bir iki saat boyunca tamamen yasın saf sıvı halinden ibarettim. Büyükannem, büyükannem...