Ece Temelkuran Gönderileri
Ece Temelkuran kitaplarını, Ece Temelkuran sözleri ve alıntılarını, Ece Temelkuran yazarlarını, Ece Temelkuran yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ev, sadece bir kelime mi? Yoksa içinde taşıdığın bir şey mi?
Ölmek ne ki, insan evsiz kalmasın…
Sayfa 319Kitabı okudu
İnsanlar için özgürlükten daha önemli bir şey var. O da adalet.”
Sayfa 294Kitabı okudu
Olmuş olan her şey, olmamış olan her şeye yer açmak için unutulacak
Ah! Nasıl da hak ediyor her şeyi. Bir insan yeterince sevilirse böyle bir şey oluyor demek ki
"Belli ki dünya ile başa çıkabilen ama kalbi ile baş edemeyen bir kadındı."
Ece Temelkuran
Her siyasi suikast, hedef aldığı insanla birlikte onun temsil ettiklerini de öldürür. Musa Anter ölür. Uğur Mumcu vurulur. Ve başkaları, sonra başkaları… Sonunda Hrant ölür
BİZ ÖLÜNCE –SİZ SUSUYORSUNUZ YA, BİZ ONDAN ÖLÜYORUZ İŞTE– ÖLÜNCE BİZ, KARŞISINDA DURUP SUSACAĞINIZ KİMSE OLMAYACAK. SİLAHLARINIZLA YALNIZ BAŞINIZA KALACAKSINIZ.
HOŞÇA KALIN.
Sayfa 102Kitabı okudu
bitti, her şey bitti. artık delirdim, artık suçlu değilim, çünkü deliyim.
Sayfa 100Kitabı okudu
artık hiçbir sözcüğe, hiçbir ağlamaya inanmayan kadınlar. artık hiçbir gecenin geçmesini beklemeyen kadınlar. artık kimsenin gelmeyeceğini ve ölümün sıcak bir yatak olduğunu bilen. hayatları, eteklerini düzeltmekle ve ne olursa olsun çayı masaya getirmekle geçmiş kadınlar. kimse onları sevmedi. hiç kimsenin sevmediği kadınlar var dünyada. bunu anlayabilir miyiz acaba?
Sayfa 94Kitabı okudu
Aidiyetimizin bize ezberlettiklerinin ötesinde bir “biz” olabilir mi? İçine hapsolmadığımız, dışına atılmadığımız bir “ev”, bir “biz” kurulabilir mi?
komik olacak kadar acıklı ama, "kayıp kuşak" dedikleri biz olmalıyız. çünkü, gerçekten kaybolduk. ne bu dünya üzerindeyiz, ne de yeni bir dünya kuracak gücümüz var.
Sayfa 80Kitabı okudu
biz, o günlerde işte, tırnaklarımızı yemeye başladık. birden bedenlerimiz büyüdü. en başından yorgun ve küsmüştük. biz, küsmüştük. ne garip, oysa bir çoğumuzun adı, çağrı, umut, barış, devrim, savaş veya özgür'dü. adlarımızın anlamlarını ezberleyip sonra da unutmaya çalışarak, bedenlerimizi büyüttük. biz ne savaşabildik, ne de barışabildik dünyayla, ne özgürlük ne de umudumuz vardı. işte bu yüzden böyle öyküler yazdık, kırık ve bağlantısız.
Sayfa 79Kitabı okudu
ben ve benim gibiler, dünyada hiçbir şeyi değiştiremeyeceğimizi düşünerek büyüdük. biz mektuplar yazdık hep, bir de uçlarını içimize döndürdüğümüz şiirler. şiirleri, bedenlerimize saplamaya çalıştık. oysa onlar, çoktan peltekleşmişti. uçları yoktu.
Sayfa 79Kitabı okudu
öyle sanıyorum ki, biz ölüme programlı hücreleriz.
Sayfa 78Kitabı okudu
hiçbir şey beklemediğini söyleyenler en çok bekleyenlerdir aslında.
Sayfa 71Kitabı okudu