Elif Güney Pütün Gönderileri
Elif Güney Pütün kitaplarını, Elif Güney Pütün sözleri ve alıntılarını, Elif Güney Pütün yazarlarını, Elif Güney Pütün yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kocaman YILMAZ GÜNEY de olsan, küçücük bir BABAcıksın!..
Bugün evde şenlik var. Benim babam hapisten çıktı.
Artık ben de herkes gibi olacağım, hatta daha da özel olacağım, çünkü benim çok güçlü bir babam var.
Ama olmadı.
Benim babam beni görmeye gelmedi.
Karısını ve oğlunu görmeye gitti. Ben onları, adına "gazete" denen bir kâğıtta gördüm.
Sayfa 43 - DOĞAN KİTAP
Anlaşılmazlıklarla dolu bir dünyada mateme, aşka, söze nasıl yer bulunur?
Hayatımın bir bölümünün sona erdiğinden eminim.
Kavuşmak ve ayrılmak sebebi kadındır
Terk edilmeyi hak etmemişti.
Bir kızın gelip de her şeyi mahvetmesini hak etmemişti.
Tanımadığım bir yerde tanımadığım insanlarlayım. Ne yapıyorum ben burada?
Babam olmaya vakti yetmedi, benim de onun kızı olmaya
fırsatım olmadı.
Sayfa 139Kitabı okudu
Ailemizin özünü gizlilik ve yalnızlık oluşturuyor. Kimse kimseyle hiçbir şeyi paylaşmıyor. Aynı mekân içinde birbirine fazla değmeden yuvarlanmaya özen gösteren dört farklı sır yumağı gibiyiz.
Sayfa 126Kitabı okudu
Bütün hayal kırıklığına rağmen ona dünyadaki en güzel adı
veriyor.
ELİF...
Arap alfabesinin ilk harfi, BİR, Biricik anlamında...
Kadının makus çilesi
Uyanıyor.
“Oğlan mı?”
“Hayır. KIZ.”
Büyük bir yıkım.
Bir kız, onu evde tutamaz, gitmesine asla engel olamaz. Bir
kız, onun adını sürdüremez.
Bir kız, onun mirasına sahip çıkamaz.
Gözyaşlarına boğuluyor.
Öfke içinde. Bunu hiç hak etmemişti.
İnsan ona verilmiş olanla değil yarattıgiyla vardır
İnsan ismine indirgenmemeli.
İsim, bir aidiyet, insanın kendini inşa ettiği bir temel.
İnsan gönlüyle, ruhuyla var, adıyla değil.
İnsan kendine Dürüst olamaz
Yargılamak, mahkûm etmek kolay. Ama kendi derinliklerine inmek, kendi ruhuna değmek, dokunmak, anlamak, affetmek ve sevmek ne kadar zor!
Ortadoğu'da kahraman nasıl görülür
Babam sadece bir put değil, sadece bir poster değil, sadece
bir görüntü değil.
O, mücadele.
O, öfke.
O, bağışlama.
O, aşk.
Hepimiz gibi o etten kemikten bir insan
Sessizlik yasası, karanlığı anmayı, onu göstermeyi imkânsız
kılan, üstü örtülü bir uzlaşmaydı
Hayatımızdaki en büyük kavga ve sorun
“Ne derler?” korkusundan, o binlerce kişinin bakışından dolayı, “ben” olmayı, bir başıma düşünmeyi kendime yasakladım.
Ona, herkes gibi bakmak için kendimi zorladım. Tıpkı hayranları gibi bakmaya mecbur hissettim.