Emin Gürdamur Gönderileri
Emin Gürdamur kitaplarını, Emin Gürdamur sözleri ve alıntılarını, Emin Gürdamur yazarlarını, Emin Gürdamur yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir çölle her zaman başa çıkılır. Ama tek tek kum taneleriyle başa çıkamazsın.
Sayfa 73Kitabı okudu
Pek çok insandan geriye hatıralardan başka bir şey kalmaz.
Sayfa 72Kitabı okudu
Beni doğru sevmediler efendim, hep yanlış sevdiler, o yüzden kemiğim yanlış kaynadı.
Sayfa 71Kitabı okudu
Dur Leyla, kalbine bak. Orada sana ait olmayan, zanlarla boyadığın, vehimlerle büyüttüğün mevsimler vardı, söndüler. Kalbin gerçek. Onun binbir tufanla sönmeyecek ateşi var. Upuzun kıyılar boyunca dalgalara boyun eğişi, sonra yeniden ortaya çıkışı. Kalbin son nefesini verene dek seninle gelecek. Başını yastığa koyduğunda seni huzurun ipekten örtüleriyle saracak. Kozanda çürümeden uyanamazsın, kalbine bak. Düşe kalka yürüdüğün yollar, ayağına dolanan patikalar, çatallanan niyetler, düğümler orada ayıklanacak. Kalbine bak. Maskeler aşınır, maskeler yorulur, maskeler düşer. O seni terk etmez, kalbine bak.
Sayfa 71Kitabı okudu
Sen hatalarınla beslendin, yaşamaya bak. Kalbinin karanlık ormanlarında, güneşine erişemediği kuytularda herkese sırtını dönüp avuç avuç hata yedin. Şimdiyse elinde o ormanlardan kalma dallar var. Aşkın ve nefretin bütün mevsimlerini tecrübe etmiş, kırgın, pişman, yorgun dallar. Bu dallarla odalara sığmazsın, evlere sığmazsın. Belki sığarsın ve bunu kimseye söylemezsin. Kimsenin bilmediği odalarda ölü bir daldan hatıralar fışkırır, tavana yürür ve henüz çiçeklenmemiş dallar boyunca sana aynı şeyi tekrar ederler: Sen bu acının üstesinden gelemezsin.
Sayfa 68Kitabı okudu
Ben bütün dillerde kaybetmiş biriyim, sen bütün dillerde açan bir çiçek.
Sayfa 55Kitabı okudu
Biliyor musun? Bir sözü başka dilde yeniden var etmek, onun aslını öldürmek demektir.
Sayfa 55Kitabı okudu
İnsan üzülünce yolunu büsbütün kaybediyor. Yolunu kaybedince kendi kalbine doğru bir dehlize eğiliyor; öyle çok, öyle amansız eğiliyor ki orada çakalların, porsukların bile bulamayacağı, sadece senin bildiğin bir yuvaya, sıcacık bir toprağa erişiyor.
Sayfa 13Kitabı okudu
Sen yalnızlığı iyi bilirsin. Ama bu kadar çok şey bilmek kalbini kırmıyor mu?
Sayfa 9Kitabı okudu
Kendini yaşamdan alacaklı konumda hisseden insanın yapabileceklerinin sınırı yoktur.
İnsan bir defa kendi olmaktan çıkmasın, yollar hep çatallanıyor.
Tanrı ile bu kadar yakınken bir anda lanetlenen ve huzurdan kovulan şeytan, aşkın en ateşli makamını yaşamaktadır: Kıskançlık. Ahmed Gazali, "Kıskançlık parlayınca acımasız bir kılıç kesilir" der. Dönüp sahibini yani aşığı kahreder. Aşk bu yüzden ilmeği kendi boynuna geçirmektir. Zaten sefalet, zillet, zaaf, fakirlik, çaresizlik aşığın; kudret, azamet, ve büyüklenme maşukun sıfatlarıdır.
Bu felsefeye göre açlıkla maşuk zaten birbiriyle dost olamaz, olmamalıdır. Onların düşmanlıktan ve ayrılıktan ödün vermemeleri icap eder. Fakat ne bu düşmanlık bildik düşmanlıklara benzer ne de ayrılık bildik ayrılıklara. Süşmanlık dostluğun, ayrılık vuslatın temelidir: "Aşk ayrılığı da kavuşmayı da yutar. Vuslat'ın gerçekliği aşkın kursağında olduğundan, ayrılık imkanı ortadan kalkar. Bunu herkes anlayamaz. Vuslat ayrılığın, ayrılık da vuslatın bizatihi kendisi olunca, ayrılık kavuşmanın da kendisi olur.
Şeytan için Adem rakiptir. Divan edebiyatında aşık ve maşukun yanı sıra rakip de temel karakterlerden biridir. Şiirden şiire sıçrar, umutsuzluk aşılar, kahra sebep olur. Ne var ki Âdem'i kendisine rakip gören şeytan, divan şiirinde rakibe benzetilir. Sevgilinin nuruna çalmaya çalışan kim varsa onunla özdeşleştirilir.
İmam Gazali'nin kardeşi Ahmed Gazali Aşık Şeytan nazariyesinde; iblisin ebedi cehennemi göze alarak Allah'tan başkasına secde etmemesini Allah'a olan yüce aşkına bağlar.
Devamında şöyle söylemektedir: Aşk ve sadakat birinden öğrenilecekse o kişi şeytandır.
Feridüddin Attar da (ö. 1221) şeytanın insan karşısında elde ettiği bu mevzinin farkındadır. İlahiname adlı eserinde şeytanı vefalı bir sevgili, sadık bir âşık olarak betimler. Allah'ın iblise kahırdan bir elbise giydirdiğini, böylece onu avamın gözlerinden gizlediğini söyleyen Attar, şimdi iblisin elinde Allah'ın kahrından bir cirit olduğunu, ilahi huzurun kapısında beklediğini, oraya ayak basmak isteyenlerin evvela euzu çekerek iblisi anmaları gerektiğini vurgular.
Ayrıca ünlü eseri Tezkiretü'l-Evliya'nın "Ebu Hüseyn Nuri Bahsi" bölümünde, Nuri'nin bir gün bir adamla oturup hüngür hüngür ağladığını, adam gittikten sonra Ebu Hüseyn Nuri'nin, "Bu iblisti. (Allah'a asi olmadan evvel) İfa ettiği hizmetleri hikâye edip başından geçen macerayı anlattı ve hicran derdinden sızlandı durdu. Gördüğünüz gibi, o ağlayınca dayanamayıp ben de ağladım." dediğini aktarır."
Aşk Kahramanı Şeytan!Kitabı okuyor
