En Eski Emrah Akdeniz Gönderileri
En Eski Emrah Akdeniz kitaplarını, en eski Emrah Akdeniz sözleri ve alıntılarını, en eski Emrah Akdeniz yazarlarını, en eski Emrah Akdeniz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Yağmurun bir kabus değil ,rahmet olduğunu nasıl idrak edeceğiz? Sözüm ona modern şehirlerde yaşıyoruz ama kokuları,renkleri, anıları kaybediyoruz."
Merhabalarrr... Bugün sizlere okurken geçmiş anılarınıza, çocukluğunuza gideceğiniz bir kitapla geldim. Kitabımızın adı ''Koku''.
Kitabımız ön söz bölümüyle başlıyor. Yazarımız burada yazmaya ne zaman ve nasıl başladığını kısaca anlatıyor. Ön sözün hemen ardından öyküler art arda sıralanıyor. Öyküler, gözümüzün önünde sıralandığı gibi onları okumaya başlamamızla beraber öykülerin etkisiyle anılarımız da zihnimizde canlanıveriyor. Her bir sayfayı çevirdiğimizde farklı kokular, farklı anılar karşılıyor bizleri her biri farklı duygular hissettirse de çoğunlukla geçmişe dair bir özlem içinde buluyoruz kendimizi. Kitabın sayfasını her çevirdiğimizde sanki geçmişe dair anılarla aramızdaki bir perde açılıveriyor da anılarımız öykülerle birlikte tek tek gün yüzüne çıkıyormuş gibi hissettiriyor. Keşke birkaç öykü daha olsaydı ve ben biraz daha güzel anılarımı hatırlayıp onlarla kalabilseydim. Kitaptaki öykülerin hepsi güzeldi ama ben en çok Tarhana, Kızarmış Ekmek ve Mutluluk adlı öyküleri sevdim.
Sizler de kendinizi öykülerle beraber geçmişe dair kısa ve anılarla dolu bir yolculuğun içinde bulmak istiyorsanız okumanızı tavsiye ederim.
Koku 
Emrah Akdeniz
‘’Modern dünya anlayışımız; bizleri barbarlaştırmakta oldukça başarılıyken, en kıymetlimiz olan zaman, parmaklarımızın arasından kum taneleri gibi akıp gidiyor. Fark etmiyoruz. Biz sözde modern şehirlerin sözde modern insanları, geleceğimizi inşa ettiğimizi sandığımız günlerde aslında özümüzü, insanlığımızı kaybediyoruz. Arada depreşen toprak kokusuna hasretten olsa gerek balkonlarda bitkiler yetiştirmeye çabalıyoruz. Onları suluyor, onlarla konuşuyor ve kendimizi rehabilite etmeye uğraşıyoruz. Böylece kaybettiğimiz toprak kokusuna kavuşmayı arzuluyor; geçmişimizi, çocukluğumuzu, özümüzü arıyoruz.’’
‘’ ‘Çocukluğumun en mutlu hikâyesini duydun. Şimdi sıra yetişkinliğimin en mutlu hikâyesinde’ dedi ve ekledi: ‘O hikâye sensin. Yetişkinliğimin en mutlu anları içinde senin olduğun anlar.’ ‘’
‘’Dünyanın ne kadar çok dile ve ne kadar çok insana mesken olduğunu düşün. Yeter ki yaşamayı bilelim. Hepimize yetecek bir karış toprak bulunur elbet.‘’
‘’Bu zamanda masumiyet kolay bulunmuyor.‘’
‘’Aynı trende olmak, aynı dili konuşmak, benzer hayatları yaşamak bazen mutlu olmaya yetmiyordu işte.‘’
