Üflesem nefesini,don vuracak gülleri
Güvercinler mahzun,açık kalacak elleri
Yoktur ki anlatsınlar dertlerini dilleri
Gittin de çağırdın gönlüme azgın selleri
Ay yolcuya hasret yollara renk veriyordu
Evlerin küskün ışıkları
Son sözlerini söylüyordu geceye
Ve şarkımız çalıyordu eski bir gramofonda
Sen kokmaya başlıyordu havada
Viraneler, sıkılgan insanları kucaklıyordu
Şehir susuyordu
Şehir puslu havaya saklanıyordu
Ben şehre saklanıyordum
Sen yürüyordun
Elinde gurbet
Elinde bavulun
İçinde yüreğim
Ben hep ikindi vaktiydim senin için
Sıcaktan bunaldığında çıkıp geldiğin
Dargın umutlarını seslendirebildiğin
Bir solukluk yaşam kaynağın
Bir ağaç gölgesiydim anlayacağın