Büyükler anlayarak, idrak ederek sürdürür yaşamını... Acıyı, kederi bir mantığa oturtabilirler ama çocuklar özlemi ya da acıyı bir mantığa oturturamazlar, sadece hissederler. Bu da daha çok acıtır.
onların çocukluğunda bir yasa çıkmıştı:devlet çocukları yasası bu yasaya göre sokakta dilenen çalışan çocuk kalmadı çünkü devlet hepsine el koydu. bu çocuklara analık babalık etti devlet özenle yetiştirdi Artık Türkiyede sokakta çocuk yok.Bu sistem bizde yıllarca böyle sürüp gidecek!”
Aşk böyle birşey mi diye düşündü kendi kendine... Tek isimle uyuyup, aynı isimle uyanmak... Konuşmadığı ve aklını vermek zorunda olmadığı her an aynı ismi düşünmek...
Karanlıktan korkanlara,
Ayın ve yıldızların ışğı sönsün!
Ayazda pes edip üşüyene,
Güneş bir daha doğmasın!
Umudumu kesersem hayallerim yansın!
Ve...
Eğer bir gün vazgeçersem rüyalardaki anne yüzü solsun!