En Eski François Mauriac Sözleri ve Alıntıları
En Eski François Mauriac sözleri ve alıntılarını, en eski François Mauriac kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...Kendi duygularımın gerçek bir yanı yoktu. Asıl önemlisi, senin bana beslediğin sevgiye olan inancımdı. Başka bir yaratıkta kendi hayalimi görüyordum ve benim bir aynadaki gibi yansıyan bu hayalim, hiç de ürkütücü değildi. Tatlı bir gevşeyiş içinde keyiflenip duruyordum. Bakışların altında tüm benliğimin ılıklaştığını, içimden fışkıran heyecanları, boşanan kaynakları anımsıyorum. En olağan sevgi davranışları, bir el sıkış, bir kitabın içine saklanan çiçek, her şey benim için yeniydi; her şey beni sevindiriyordu...
Roman Yayınları
Savaşçı sevdiği şeyi yarım bırakmaz; savaşçı yaptığı şeyde sevgiyi bulur.
Madam Brigitte hiçbir şey duymak istemiyordu. Kırgındı ve gördüğü hakareti bağışlıyordu. Bu, yaptığı bir hatayı veya bir haksızlığı ona bildirmek zorunda olduklarını zanneden kişilere karşı her zaman uyguladığı bir tepkiydi: bunu kabul etmek ve göğsünü yumruklamak yerine, sol yanağını uzatıyor, bu şekilde yanlış tanınmayı ve suçlanmayı protesto ediyor ve tamamen üstünü örttüğü ve onun üzerinde çalışmaya hiç ara vermediği mükemmellik ve saygınlıkla sıkıştırılmış bu kumaşa bir ilmik daha ekliyordu.
Kendi içimde hakikati açıkça görebilmek için ne işkencelere katlandığımı tasavvur edemezsiniz... Fakat, size sayıp dökebileceğim bütün sebepler daha ağzımdan çıkarken bana yalan, uydurma gibi gelecekti.
Sayfa 138 - Altın Kitap
Derdimizin bizden uzaklaştığını sanarsak da hakikatte o, ancak bir iki adım geri çekilmekle yetinmiştir. Yine dönüp geleceğini biliriz. Fakat, şimdilik yanımızda olmaması da bir ferahlıktır; dünya gözlerimize daha güzel görünür.
Sayfa 221 - Altın Kitap
Kendi kabuğuna çekilmiş, bütün dikkatini sadece varlığının merkezindeki o düzensizlik üzerinde toplamıştı. İç alemine çevirdiği o ısrarlı bakış, düşüncelerini yatıştırmaya, o çılgınca çarpıntıları kasmaya, o baş döndürücü sürat koşusunu dizginleyip uçurumun kenarında durdurmaya muktedirmiş gibi...
Sayfa 231 - Altın Kitap
Varlığının derinliklerine kulak vererek beklediği şey, ölümün ayak seslerinden başka ne olabilirdi? Bu viran vücuda yerleşip onun birdenbire hakikat oluveren ümit edilmez saadetinden kuvvet alan ölüm!
Sayfa 235 - Altın Kitap
Sahip olmadığım bir şeyden feragat ettim. Hiçbir vakit benim olmamış bir şeyden kendimi mahrum etmeye kalkıştım.
Sayfa 237 - Altın Kitap
Bütün hakikatleri apaçık görebilme ıstırabı! Kendi kendini aldatamamak kötürümlüğü!
Sayfa 237 - Altın Kitap