İnsan varoluşunun esası olanaklardır. Onlar için (varoluşçular) varoluş, her an kendi kendini aşan varlık demektir. Varlığın kendisi geleceğe yönelik olduğundan, sürekli olarak kendi kendisinin önündedir. Böylece bu filozoflar insan varoluşunu, insanın, ne ise o hale gelmek ve ne hale gelmesi gerekiyorsa o olmak kaygısı olarak görürler.