Küçük Asya’daki tüccarlar arasında genel bir deyiş vardır:”İşinizde büyümek isterseniz bir Hristiyan’a asla servetinin onda birinden fazla kredi vermeyin; ama bir Müslüman için on kere riske girin.” Böylesi bir yükümlülük altına giren bir Türk, artık hiçbir şeyin sahibi olamaz; çalışmasının ürünü olan her şey doğrudan tefeciye gider; halıları, malları, sürüleri hatta toprağı bile zaman içinde yavaş yavaş yabancının eline geçecektir.