Yaşadığım talihsizlikler için başkalarını suçlamak, zevahiri kurtarmamı sağlar ama kişiler arası ilişkilerimi bozar ve sağlıklı bir öz sorumluluk duygusunu geliştirmemi engeller.
Egan bizlere bu kitapta geliştirdiği "Nitelilikli Yardım Modeli"ni tanıtıyor ve bu doğrultuda bölümlerini şekillendiriyor. Her ne kadar bazı noktalarda tekrar eden bilgilere çokça yer verse de aslında her biri o bölümde hatırlatıcı görevi görerek bizlere yardımcı oluyor. Egan kitap boyunca bizlere senaryo örnekleri sunarak daha detaylı bir öğrenim şansı veriyor ve kendimizi sorgulamamız gerektiğine dair telkinler vererek aslında danışmanı birer danışan rolüne koyuyor. Bu açıdan danışan veya danışman olsun insanların temel iletişim becerilerini kazanabilmek için bile okuyabilecekleri bir kitap olduğunu düşünüyorum.