Gizemnur Özbey Sözleri ve Alıntıları
Gizemnur Özbey sözleri ve alıntılarını, Gizemnur Özbey kitap alıntılarını, Gizemnur Özbey en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Halbuki insan olmanın getirisidir ağlayabilmek, en az gülmek kadar azizdir.
Sayfa 47Kitabı okudu
Büyümek, makus kaderimizdi belki ama öğrenmek, büyümeyi maruz görmemizi sağlardı.
Sayfa 9Kitabı okudu
"Senden bir isteğim var. Mezarımı denizden tamamen uzak bir yere yaptır ne olur. Gram deniz görmesin. Çünkü ben yaşarken tüm denizlerden nefret ettim. Mezar taşımada ölüm tarihimi yazdırma. Çünkü ne zaman öldüm, kaç yüzyıl oldu hesaplayamıyorum affet. Şunu hep bil ki ben seni çok sevdim. Hoşça kal sevgilim, artık bir sevgilin yok, belki de hiç olmadı."
İnsan, Ömür koridorlarının boş duvarlarını, kazandığı nefeslerle süsler. Uzun süredir benim ömrümün tüm koridorları boş, çünkü koridorları soğuk. Çünkü ben uzun süredir tek bir nefes bile kazanamadım.
Ben ona çok aşık oldum. Öyle aşık oldum ki ondan önce hiç yokmuşum zannettim, ondan önce hiç yaşamamışım
Açık sözlü insanları giderek bir çukura gömüp üstlerine de toprak atıyorlar her gün , her gün bir kürek daha toprak, yok olana dek. O toprağı öyle bir atıyorlar ki, sanki gömülen hiç doğmamış, hiç var olmamış, hiçbir söz söylememiş gibi. Nerede bir içten pazarlıklı var, nerede bir kötü ruh var hepsi mutlu, bir kere bu lanet dünyanın düzeni böyle. Böyle yazılmış. İnsanlar alışmış birbirlerine her kötülüğü yapmaya. Farklı olan herkes yersiz yurtsuz bırakılıyor, iyi olan kimseyi yanlarında barındırmıyorlar. İyi olan bazıları bu dünyada bir yer yurt için kendilerini değiştirip herkesleşiyor. Bazıları da benim gibi gömülmeyi kabul ediyor. Gömülmeyi kabul edenler durduk yere ağlatılıyor, yaptıkları tüm iyilikler görmezden geliniyor. Gömülenin zihninde, toprağın altında, binlerce ama binlerce fakat uçuşuyor. Harcıyorlar tüm gömdüklerini bir bozuk para gibi amasız, fakatsız. Toprağın altından çıkıp mutlu olmak için yalnızca kaypaklığa ihtiyaç var, kibre, insanlara üstten bakmaya, azla yetinmemeye, hor görmeye, kötülük yapmaya, yalan söylemeye ve iftira atmaya. Bunları kabul etmeden yaşamak imkansız.Ya karakterini kire bulaştırıp o kirli suda mutlu yaşayacaksın , ya da benim ve benim gibiler gibi toprağın altındaki kavanozunda durup insanların seni mahkum ettiği kirli suda nefes almaya çalışacaksın.