Bu kitabı sevdim ama ortalarına doğru biraz sıkıldım. Çünkü hep aynı şeyleri tekrarlıyordu. Ama güzeldi.
Serini diğer kitapları;
1. Kitap = Suç Dehaları Başlangıç
2. Kitap = Suç Dehaları Kaçaklar
3. Kitap = Suç Dehaları İntikam
Kitap üçleme şeklinde yazılmış ve ilk kitap 'Gemi'. Topluma kazandırılmaya çalışılan çocukların gemiye verilmesiyle başlayan macera kötü sona eriyor. Kısa ve keyifli bir eser. Keyifli okumalar
Adadakiler aslında bir üçleme ve Gemi kitabı ilk kitap oluyor. Çeşitli şekillerde suç işleyen bir grup çocuk hapis cezası yerine akıllanmaları için bir gemiye veriliyor. Çocuklar arasında zengin olan da kardeş olanda kız da erkekte var. Birbirlerini ve en önemlisi açık denizleri hiç tanımayan bu çocuklar tam olana bitene alışmaya başladıklarında hava bozulmaya ve arkasından fırtına gelmeye başlıyor. Daha sonrasında ise gercek bir hayatta kalma mücadelesi oluyor. Hikaye aslında tam başladığı yerde bitirilmiş ve maalesef Epsilon yayınları bu üçlemenin sadece ilk kitabını çevirmiş. Yani okuduğunuzla ve merak ettiğinizle kalıyorsunuz maalesef. Kesinlikle devamı çevrilsin ve alıp okuyayım isterdim ama ilk kitabın basımından bu yana 6 yıl geçtiğini düşünürsek bu biraz hayal oluyor.
Seri çok güzeldi sonuda beni tatmin etti. Ama ortalarında biraz sıkıldım.
Serinin diğer kitapları
1. Kitap = Suç Dehaları Başlangıç
2. Kitap = Suç Dehaları Kaçaklar
3. Kitap = Suç Dehaları İntikam
İyi okumalar
Duygu Özcan, çevirisi ile harika bir okuma keyfi yaşadım. Başlıklar kendine has ve çok yaratıcı. Kesinlikle akıcı, sürükleyici ve anlaşılır bir eser. Ortaokul yaş grubundan başlanarak okunması mümkün bir kitap.
Yazar Oz Büyücüsü den esinlenerek bir hikaye yaratmış. Hikayede üstün zekalılar arasında kaynaştırma olmak zorunda olan bir çocuğu anlatıyor.
Açıkcası bir öğretmen bakışıyla da okuduğum için belki ayrıca bayıldım.
Eğitim sistemindeki eleştiriler ve ütopyaları da ele almış eser.
Bence kesinlikle okuyunuz.
Çok keyifle okudum. Bitmesini istemediğim bir kitaptı. Tıpkı Oz büyücüsün de olduğu gibi.
İyi okumalar...
Yetenek(siz)Gordon Korman · Bilgi Yayınevi · 201736 okunma
Sanırım şu aralar tam da olmak istediğim yer Huzur kasabası. 185 kişinin yaşadığı, hiçbir kötü olayın olmadığı, gazetelerinin bile kötü haber basamadığı, hayallerin şehri belki de bu kasaba. Hatta çocukların bile ‘cinayet’ kelimesinin anlamını bilmediği, internet ve TVde bile kötü bir haberi bulamadıkları bir yer.. Peki bu kadar huzur fazla değil
