Gwendoline Riley Sözleri ve Alıntıları
Gwendoline Riley sözleri ve alıntılarını, Gwendoline Riley kitap alıntılarını, Gwendoline Riley en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bazı şeyleri geride bırakmak gerek, biliyorsun," dedi.
Sayfa 88 - İş Kültür Yayınları, 1.BaskıKitabı okudu
"İstediğini söylediğin her şeye kavuşamazsın,” derdi.
Bir de, "Hayat adil değil. Hayat adil değil, haksız mıyım?"
Tamamen itaatkâr olmadığı zamanlarda katır gibi inatçıydı ve iki ruh haline de en yanlış anlarda bürünürdü. Bir pantomimcinin söz dinlemez sahne aksesuvarıydı sanki; bir türlü açılmayan, aniden açıldığında yere yuvarlanmanıza neden olan bir kapı gibiydi
"Anneme bir şeyleri anlatmaya çalışmaktan vazgeçeli yıllar olmuştu, artık eskisi gibi onu konuşturmaya da çalışmıyordum."
Sayfa 86 - İş bankasıKitabı okudu
"Annemin tekrarladığı beylik lafları vardı ama hiçbir konuda verecek gerçek bir öğüdü yoktu."
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
“İstediğini söylediğin her şeye kavuşamazsın.”
Sayfa 8Kitabı okudu
Babam kendini bir tür sevilen kanun kaçağı gibi görüyordu; hayranlık uyandıran özel biri. Ondan -kendisi olmasından- en az onun kadar keyif alan bir dünyada bir kaçak olarak görüyordu kendini.
"Özünde hala o beklentili bakış vardı."
Sayfa 76 - İş bankasıKitabı okudu
"Çıkmazda olduğunu görebiliyordum. Aranan biri olduğunu, insanların ona ilgi duyduğunu hissetmek zorundaydı..."
Sayfa 65 - İş bankasıKitabı okudu
Tüm çabamın hiç yerine konması benim de canımı yakıyordu. Bunu fark edince gülümsemeyi o anda bırakabiliyordum. Beğenilmeyen hediyesini geri almak isteyen duygusal bir çocuk gibi gülümsememi de geri kalan her seyle birlikte çekip alabiliyordum elinden.
Sayfa 75Kitabı okudu
Sohbet ederken -veya sohbet etmeyi denerken- de benzer bir hedefi var gibiydi. Doğru yanıtını, onaylanmış yanıtını bildiğini hissettiği soruları cevaplamaktan keyif alırdı. Bunu çok küçük yasta anlamış ve ona bu doğrultuda sufle vermeyi öğrenmiştim. Dolaysıyla onunla konuşmak oyun oynamak veya birlikte tekerleme söylemek gibiydi.
'bir iki gün uyuyabilse, her şeyi tümüyle bloke edebilse iyi olacağını söylerdi.'
Sayfa 158Kitabı okudu
Bir pantomimcinin söz dinlemez sahne aksesuvarıydı sanki; bir türlü açılmayan, aniden açıldığında yere yuvarlanmanıza neden olan bir kapı gibiydi.
Sayfa 24Kitabı okudu
Fakat iyi niyetle, en azından daha iyi niyetle anneme karşı dürüst davrandığımda bile çabalarım aynı sığlıkta karaya oturuyordu. Dikkatini dağıtabiliyordum ama bundan fazlasını yapamıyordum. Arkadaşlığımdan payına düşeni alamıyor, teselli bulamıyordu. Aslında delik bir kabı doldurmaya çalışıyordum ve bundan ötürü, dikkatini tamamen ve sonsuza dek dağıtamayacağım için o akşamlar genellikle keyifsizlikle sonlanıyordu; onu oyalayacak kalıcı bir şeyin yokluğunda eline tek geçen buydu: Hiçlik.
Sayfa 75Kitabı okudu