Hakkında
Prof. Dr. Lisans derecesini Boğaziçi Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nden, sosyal psikoloji doktorasını ise 1990 yılında University of California Santa Cruz’dan aldı. Kendisi 1990-1998 yılları arasında ABD’de akademisyen olarak çalıştı, 1998 yılından beri de İstanbul Bilgi Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde görev yapmakta. Boratav’ın çeşitli ulusal ve uluslararası derneklerde üyelikleri bulunuyor. Uzun yıllar Türk Psikologlar Derneği İstanbul Şubesi Etik Kurul Başkan yardımcılığı görevini üstlendi. Sex Roles, Feminism & Psychology, Women & Therapy gibi çeşitli uluslararası dergilerde yayın kurulu üyelikleri vardır. Akademik çalışmaları ve eserleri kültürel bağlamda toplumsal cinsiyet, cinsellik, değerler ve ilişki dinamikleri konularında yoğunlaşmıştır. Çalışmaları ulusal ve uluslararası kitap bölümleri olarak ve Gender and Society, Sex Roles, Archives of Sexual Behavior ve Feminism & Psychology gibi uluslararası dergilerde ve Türk Psikoloji Yazıları gibi ulusal dergilerde yayımlanmıştır.
Unvan:
Akademisyen, Yazar
Okurlar
8 okur okudu.
3 okur okuyor.
25 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"Kadın olarak 100 yıl yaşayacağıma, erkek olarak 1 gün yaşar ölürüm"
cümlesini duyduğumda inanamadım. Trabzonspor'un kulüp başkanlığını
yapan bir insan TV'ye çıkıp öyle bir laf ettiğinde, insanların isyan etmesi
gerektiğini düşünüyorum. Bakıyorsun, biz çay saatinde konuşuyoruz böyle şeyleri, birçoğu doğal karşılıyor. Katılmasalar bile, bunu kötü niyetle söy-lememiştir deniyor. Benim açımdan erkeklik çok normal, fazla bir anlamı
yok. İnsan olmanın bir parçası.
Türkiye 221 'incisi olmuştum ben. Yerleşemedim, yerleşemememe şaşırdım. Kesin yerleşmem lazım benim o puanla. İyi bir puan almıştım, 85.543 kişi giriyordu, hala rakamı hatırlıyorum, 241 'inci oldum. O dönem 1.200 kadar memur alınıyordu. Yerleşemedik, 2001 yılında. Ardından ticarete girdik ve bir süre farklı işlerde çalıştım. Bir akrabamız vardı, harita mühendisliğinde. Belli bir süre köylümün yanında çalıştım. Sonra 2003-4 yılında perde sektörüne girdik. Perdecilik yapıyoruz esnaf olarak. Dar kazançla devam ettiriyoruz.
Babamla fazla diyaloğumuz yoktu. Ama benim oğlumla diyaloğum çok fazla. Ben belki babamdan görmediğim sevgiyi ona gösteriyorum. Nereye gidersem beraber gideriz. Oğlumu da alır götürürüm her yere, çok ilgilenirim onunla. Akşamları bazen canım çeker, alırım oğlumla beraber yatarım. Ben ona karşı aşırı bir sevgi duyuyorum. Hep onunla beraber olmak istiyorum. Belki babamın bana göstermediği sevgiden dolayı, ben ona hep çok sevgi gösteriyorum. Belki fazla sevgi de gösteriyor olabilirim. Çok fark var arada.
Babayla ilişkide yakınlığın olmayışından kaynaklanan yoksunluk hislerinin çoğu katılımcı tarafından çeşitli şekillerde mazur görüldüğü anlaşılıyor. Bu durum, Güneydoğulu bir alt SED temsilcisi tarafından "aile kültürüyle" açıklanıyor:
-Çok fakirdik o dönemde, babamın oyuncak veya bize bir şey aldığını hatırlamıyorum. Adamın elinde yoktu işin açıkçası. Biraz aile kültüründen gelen bir şey vardı, sevgisini de gösteremiyordu o anlamda. Ayıp karşılanıyordu, annesinin yanında, büyüklerinin yanında. Böyle bastırılınca da bize pek fazla sevgisini göstermiyordu.
Evi geçindiren kişi olmak, yani daha çok evin dışında, iş yaşamına dahil olmak, babaların çocuklarının hayatındaki fiziksel mevcudiyetini yapısal olarak iyice kısıtlıyor. Öte yandan, çocukların zihninde otoriter bir konuma sahip olmak, babalar ve çocuklar arasında kurulabilecek duygusal yakınlığı da engelliyor
Sayfa 28
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Erkekliğin Türkiye HalleriHale Bolak Boratav · İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları · 201710 okunma