Öne Çıkan Harun Özen Gönderileri
Öne Çıkan Harun Özen kitaplarını, öne çıkan Harun Özen sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Harun Özen yazarlarını, öne çıkan Harun Özen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kaç kez ölür insan? Bu uğursuz, samimiyetsiz, acıtmaya meyilli dünyaya kaç kez yeniden doğar?
Her ölüm arkasında yığınla keşke, kucak dolusu acı ve pişmanlık bırakıyordu. Giden kurtuluyor, bu arsız dünyanın çilelerinden sıyrılıyor, arkada kalanlar heybelerine bir acı daha ekleyerek yürüyorlardı kendi sonlarına doğru.
Kaybetmeye küçük yaşta başlayınca insan, önüne çıkan tüm iyi şeylere temkinli, tedirgin yaklaşmak zorunda kalıyor.
İnsan annesini kaybettiğinde ölüyordu çocukluğu. Babasını kaybettiğinde ise hem kahramanını kaybediyor, hem de yeryüzünde sorgusuz sualsiz kendisine kol kanat gerecek en büyük insanı kaybetmenin verdiği derin boşlukta yitip gidiyordu.
Bilin isterim.bazılarına hiç uğramaz adına şans dediğiniz bilinmez.,.Kader diye bir şey varsa, bazılarınınki yazılırken tükenmiştir mürekkep ya da aceleyle karalanmıştır yazanlar tarafından.Bahtsız kaderidir,okunmuştur,uygun görülmüştür...
“Hayat tezatlar ve imtihanlarla dolu karanlık bir çukurdan ibaretti.”
“Umut fakirin ekmeğiydi.”
Umudumu yitirirsem daha az acır mıydı içim? Ya sadece ekmek değil ,aynı zamanda havaysa, suysa umut? Aniden bıraktığımda umut nöbetleri geçirir miydim? Ah ,umutsuzluk özlemi...Bize göre değildi.Umuttan başka tutunacak dalı olmayanların elinden onu da alırsanız düşmezler miydi karanlık ve dipsiz uçurumlardan boşluğa? Düşerlerdi elbette..
"Anlama zahmetine katlanmak ağır geldi gündelik yaşamlarının sıkıcı, monoton rutinine. Oysa bir kerecik dinleyebilselerdi, ne kadar renkli hayallerim olduğunu, hayata ne kadar büyük pencerelerden baktığımı görebilirlerdi."
Acı da olsa, yükü taşınamayacak boyutta ağır da olsa insan bildiğini hazmedebiliyor, bir şekilde altından kalkabiliyordu ama bilinmezler çekilen ızdırabın dehşetini ona, belki yüze katlıyordu. Hele şüphe de girerse işin içine, antik bir zehirli sarmaşık kaplayıveriyordu insan ruhunun karanlık dehlizlerini..
Kabullenişlerin en büyüğü değil midir zaten aşk. Yenilişin, yanılışın, teslimiyetin..