En Yeni Henry Kissinger Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Henry Kissinger sözleri ve alıntılarını, en yeni Henry Kissinger kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çin'de devletlerin eşit bağımsızlığı fikri hiçbir zaman var olmamıştır; yabancılar
barbar kabul edilir ve yalnızca ikinci sınıf bir ilişkiye tabi tutulurdu.
Tarihi boyunca Rusya her zaman fırsat kollayan bir devlet konumunda olmuştur.
Avrupa liderleri güç dengesini 1815 Viyana Kongresi ile sağladılar ve uluslararası isbirliğini ahlaki ve hukuki bağlarla daha ılımlı hale getirerek, kaba kuvvete olan güveni de yumuşattılar. Bununla beraber, XIX. yüzyılın sonuna kadar Avrupa güç dengesi sistemi, yeniden güç politikasının ilkelerine dönerek daha da acımasız bir çevre yarattı. Düşmanını küstahlıkla sindirmek, diplomasinin geçerli metodu haline geldi ve kuvvet gösterileri birbirini izledi. Sonunda 1914"te kimsenin bir adım geri atamayacağı bir kriz doğdu. I, Dünya Savaşı felaketinden sonra, Avrupa hiçbir zaman dünya liderliğini tekrar elde edemedi. Birleşik Devletler diplomaside egemen oyuncu olarak sahneye çıktı.
XIX. yüzyılda, bir Fransız diplomat İngiliz Başbakanı Palmerston’a, Fransa’nın Palmerston’un gömleğinin manşetinden diplomatik kart çıkarmasına alışık
olduğunu söyleyince (kâğıt oyununda hile yapmak anlamında) cesur İngiliz “Kartları oraya Tanrı koydu” demişti.
Uzun zaman önce, gençliğimde, "Tarihin Anlamı" konusunda fikir beyan edebileceğimi sanacak kadar küstahtım. Ama artık tarihin anlamının ilan edilecek değil, keşfedilecek bir konu olduğunu biliyorum.
Bizim çağımızın hedefi, savaş köpeklerini tasmaya vururken, bu dengeye
ulaşmak olmalıdır. Ve bunun tarihin hızla akan sularında yapılması zorunluluğu vardır. Bu konuda çok iyi bilinen bir benzetme, "aynı nehirde iki kez yıkanılmaz" sözünde saklıdır. Tarih bir nehir olarak düşünülebilir, ama suları her zaman değişmektedir.
İnsanlar en mahrem davranışlarını ve düşüncelerini, iç politikaları halka açık olduğunda bile sıradan kullanıcı açıcısından büyük oranda anlaşılmaz olan
şirketler tarafından işletilen kamusal internet sitelerinde yayınlamaya teşvik ve davet ediliyorlar. Bu bilgilerin en hassasları yalnızca "arkadaşlara" açık oluyor, ama uygulamada bu arkadaşların sayısı binleri bulabiliyor. Hedef, onay görme; öyle olmasaydı, kişisel bilgi paylaşımı bu kadar yaygın ve bazen de bu kadar rahatsız edici düzeyde olmazdı. Akranlarının dijital olarak toplanıp çoğalan olumsuz yargılarına ancak çok güçlü kişilikler direnebilir.
Edmund Burke'ün de yazdığı gibi, "İnsanlar, geçmişlerini bilmeyen yeni nesillerle geleceğe bakmak istemezler."
Neredeyse her İnternet sitesi, kullanıcının arka planını ve tercihlerini saptayacak şekilde tasarlanmış İnternet izleme kodlarına dayalı bir tür kişiselleştirme işlevi içeriyor. Bu yöntemlerin amacı kullanıcıları "daha fazla içerik tüketmeye" ve böylece, sonuçta İnternet ekonomisinin ardındaki itici güç olan reklamlara
daha fazla maruz kalmaya teşvik etmektedir. Bu üstü örtülü yönlendirmeler, insan seçimlerine ilişkin geleneksel anlayışı yönetme amaçlı bir eğilimle bağdaşmaktadır. Ürünler "sizin seveceklerinizi" sunacak şekilde sıralanmakta, buna göre öncelik verilmekte ve çevrimiçi haberler "size en uygun haberler" olarak sunulmaktadır. Bir arama motoruna aynı soruyla başvuran iki farklı insan ille de aynı yanıtları almamaktadır. Gerçek kavramı göreceleştirilmekte, bireyselleştirilmekte ve evrensel karakterini yitirmektedir. Bilişim bedavaymış gibi sunulmaktadır. Oysa erişimci, tanımadığı kişiler tarafından ona sunulacak bilgileri daha da biçimlendirmekte kullanılacak verileri tanımadığı kişilere sunarak aslında ödeme yapmaktadır.
İnternet'in tarihsel belleği daraltma eğilimi de vardır. Bu gerçek şöyle açıklanmıştır: "İnsanlar bulabileceklerini düşündükleri şeyleri unuturlar ve bulamayacaklarını düşündüklerini hatırlarlar." İnternet bu kadar çok şeyi erişilebilir alana taşıyarak, onları hatırlama dürtüsünü zayıflatmaktadır.