İsmail Bayram Gönderileri
İsmail Bayram kitaplarını, İsmail Bayram sözleri ve alıntılarını, İsmail Bayram yazarlarını, İsmail Bayram yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Koca Bir Maziyi Hatırlattın İsmail Bayram.
Bir Bingöllü olarak yer yer güldüren yer yer ağlatan harika bir eseri (ikinci kez okuyup) bende uyandırdığı duygularla anlatmak isterim.
2003 Bingöl depremini yaşayan biri olarak bu eser öyle anıları depreştirdi ki bende yeri geldi ağladım okurken. Benzer bir yaşanmışlığımız vardı Vuso'yla(Yusuf'la). Bir deprem diyip geçmek olmuyordu işte. Anne,baba, kardeşlerini kaybetmiş bir Vuso vardı. Bir de çocukluk sevdası olan Esra'yla yollarını kaybetmiş bir Vuso. Bingöl şivesiyle, Bingöl sokaklarıyla, Bingöl acılarıyla yoğrulmuş bir Vuso vardı bu romanda. Hepsi yaşanmış , hepsi zerre zerre işlenmişti ruhuna,bedenine, herşeyine. Bende aynı Vuso'yla aynı yaşlardaydım deprem olduğunda. Kaybettiğim bir yakınım yoktu belki ama memleketim en büyük acım olmuştu. Mısto gibi bir dostum da vardı. Hala daha görüşür hala daha uzakta da olsak arada bir yaz tatillerinde hasret gideririz; aynı Mısto ile Vuso gibi. Esra'ya gelince ben pek Vuso gibi ilkokul aşkı yaşamadım lakin lise aşkı yaşayıp , eşimle tanışmıştım. Bu roman biz Bingöllülere nice maziyi hatırlatır, ama Bingöllü olmayana da depremi , çocukluğun saf ve masumiyetini, bir gencin doktorluk yolundaki azmini, cesaretini anlatırır durur.
Yüreğine, kalemine sağlık azizim.
Sen Anne ve babana hayırlı bir evlat ; abine , ablana ve kardeşine de yiğit bir İsmail olmuşsun.
Bu romanın devamı gelsin İsmail Bayram kardeşim. Telefonun ucunda bir alo diyen Esra vardı. Peki ya sonra ne oldu? 
İsmail Bayram 
Söle Yemmin
"Kim demiş şu dünya da cevr-u cefa görmedik?
Çilelerle yoğrulduk zevk-u sefa görmedik.
Dostlarımız bir sürü oldu; dost göründüler,
Velakin hiç birinden ahde vefa görmedik." İsmail Bayram
artık cedric'ten de büyüktüm. dokuz yaşındaydım. okuduğum kitapları ve hayatı her geçen gün daha iyi anlıyor gibiydim.
söylediklerinden bana en ilginç gelen şey kardeşinin olmamasaydı. tanıdığım her ailenin ortalama üç dört çocuğu vardı.
taso sezonu.. (:
çoğu zaman ceplerimizi delen gazoz kapaklarının yürürken cebimizde çıkardıkları sesin şiddeti arttıkça mutluluğumuzda artardı.
- bi tene asker çocuği, anasiyle bizim binaya misafirliğe geldi. benim tek bi tene bilyam vardi. çoçuğun cepleri böle fuldi. çociği kılfıs ettim yolladım. gitti anasına söledi. ben de hemen kaçtım.
-söle yemmin?
-yemmin ederim yav.
herkese benden salçalı ekmek!
-hele düşün vıso(yusuf), annesi küçükken ona "ero ayberkcan!" diye seslener he?
-yav sizin hoca, hacca gitse hac' ayberk diyerler?
çok sonra öğrendim tarihin 1 mayıs 2003, saatin 03.27 olduğunu..
Her tarafımı acıtıyor gece,
İmkansızlıkları düşlüyorum belki de kimbilir...
Umutlarım sokak ortasında delice koşan bir çocuğun vurulup ölmesiydi artık.
Uykum uzaklaşıyor bedenimden,
Gözlerimin su yolları taştı...
Göz yaşlarımla söndürüyorum yokluğunun ateşini.
Ellerini tutmak aşk hırsızlığına giriyor,
Yasak ama; sarıl bana
Buna gerçekten ihtiyacım var.
Sen okunması gereken bir şiir, ben yorgun bir nefesim artık.
Terk edilmiş sevinçlerim hasret uykusunda,
Dilimde acı tarafından bir tutam şarkı sözü,
Hayat üç yanlışımdan biri olarak seni götürdü,
Birbirine karıştı gözyaşları ve gülücükler,
Bizim hiçbir masalımız olmayacak mı anlatılacak?
Kalbim ellerimden küçük peki ya yaşattıkları?
Dile getiremediğim sözlerimin içinde boğuluyorum,
Gitmeliyim henüz çatlaklarımdan ayrılmadan,
Kırılmadan orta yanımdan,
Yasak ama; Sarıl bana,
Buna gerçekten ihtiyacım var.
İsmail Bayram