İsmail Işık Sözleri ve Alıntıları
İsmail Işık sözleri ve alıntılarını, İsmail Işık kitap alıntılarını, İsmail Işık en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zaten savaş en çokta yoksulluk artsın diye değil miydi alevlenen, zengin saltanatların ellerinde...
Sayfa 10Kitabı okudu
. Şairin de dediği gibi, "Sigortalı bir işe girmeden aşık olunmuyor... Gerçeğimiz ekonomide bir rakamdan ibaret. Alsan alınmaz, satsan satılmaz....
.
.
. Acaba hayat tam olması gerektiği gibi de, ben miyim yalnış yerde duran? Sakallı adamın da dediği gibi, batıya giden bir trende doğuya doğru koşan insanlardan mıyım ben de?
.
.
. İş güç dedikleri zoraki serumlar üflenirken bedenime, kangren borçlar eşliğinde kesiyorum gırtlağımı...
Naylon Kaplı Pencere
Herkes grinin penceresinde görüyor denizi, mavinin kırılması bu yüzdendir belki de...
Minel YayıneviKitabı okudu
Yaşı yirmiyi geçmeyen genç ölüler dolaşıyordu gökyüzünde. Şans faktörünün teğet geçtiği çocuklardı onlar; 21. yüzyılın 20. asır insanlarıydı.
Naylon Kaplı Pencere
Boynumuza astığımız silgileri kaybettiğimizden beri, düzeltmek mümkün olmuyor yanlış gidenleri..
Minel YayıneviKitabı okudu
Çocuk güzelliğin düşünü kuruyordu ama güzellik mutlaka son bulurdu insan hikayelerinde...
Gitmekle kalmak arasında uzun bir köprü vardır ve ne gitmek ne de kalmak çözüm değildir hiçbir şeye. Sadece sona doğru bekleyişin değişiyordu. Gitmek sonra yürümeyi, kalmak sonu getirmeyi amaçlıyordu...
Bir zamanı vardır sevmenin, o zamanı beklemeli insan...
Sence yaşamak mı kurtuluş, ölmek mi? Galiba her şey küçülen gözde güzel,yarı uykulu intiharlar gibi...
Sayfa 135Kitabı okudu
Çok çiğnenmiş sakız gibi hayat; hiç kalmamış şekeri.
Çok çok sonraları hayat bana öğretecekti, kötülüğün güzel kelimelerle gelip insan ruhuna çaresi olmayan bir kanser gibi ilişebildiğini... Tatlı sözler zehirdi, tebrssümler tutsak eden zincirler. O yüzden her türlü dokunuş ürpertir beni, her kahkaha yaralar yeniden...
O annelerden işkence gördüğümde anladım kelimelerin sahteliğini. Bazı kelimeler bazı anlamlara uymuyordu işte.
Mavi nehir asla mavi akmıyordu. Kim bilir belki aşk da bulunmuyordu kendi renginde... O, Aşk'ı gören ilk, Aşk'ı yaşayan son kişiydi bu hikayede...
Sayfa 23 - Minel yayıneviKitabı okudu
Yarın yeni bir gün doğar belki ama değişmez hiçbir şey... Siyah, beyaza dönmeyecektir bu garip bilmecede. Galiba her sabah, geceyi göreceğiz geleceğimizde...
Ve ben Şeytan'ım korkmam Tanrı'dan bile. Ama o gün bu gündür korkarım bir kadının gidişinden.