Biz insanların durumu biraz farklı:
Bazen vaşaklara benziyoruz, bazen köstebeklere.
Kendimize ait bütün kusurları bağışlıyoruz,başkalarınınkileri hiç affetmiyoruz.
Herkes başka gözle görüyor kendini, geleceği görmüyor hiç kimse.
Sanki iki gözlü heybeler vermiş Tanrı bize; Geçmişte olduğu gibi bugün de; koyup duruyoruz kendi kusurlarımızı heybenin arka gözüne, başkalarının kusurlarını heybenin ön gözüne!