Öne Çıkan Jeremy Reed Gönderileri
Öne Çıkan Jeremy Reed kitaplarını, öne çıkan Jeremy Reed sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Jeremy Reed yazarlarını, öne çıkan Jeremy Reed yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dilin düşünceye eşlik eden bir şey olduğunu, aktarımın bir aracı olmadığını öğrenmiştim. Sözcüklerin kendileri çoğu kez yanıltıcıdır, bir iç diyaloğa işaret ederler -ileti dip akıntısındadır, bir akış içinde yakalanan gizli bir akıntıdır, öyle ki konuşma sessizliklerin evliliğini, iç uzamın boyutlarına sevecen bir uyumu içerir. Bir insanın gerçekten içini okuduysanız onunla sözcüklerin gereksizliğini paylaşmışsınızdır.
Hayır! Hayır! Başkaldırıyorum şimdi ölüme! Çok hafif geliyor çalışma gururuma: Çok az
bir işkence olabilir dünyaya ihanetim. Son anda saldırmak isterdim sağa, sola...
Hepimizin içinde uyuyan bir canavar var, canavarın bir gözü açık, bir gözü kapalı. Ben senin kendinde yok etmek istediğin kötülüğün kişileşmiş haliyim. Bu bıçakla seni öldürseydim, bu bir cinayet değil, intihar olurdu. Ancak yasa olaylara böyle bakmaz. Bir başkasında törensel bir biçimde kendini öldüren bir varlığı cezalandırmakta diretir.
Lautreamont’tan bir dize okumak onun o sayfaya bir molotof kokteyli attığını ve giysileri tutuşmuş halde olay yerinden tüydüğünü görmek gibi bir şeydir.
Sayfa 20
"Ben bir hastalıktır. Şiir, kliklerden ve yayından
bağımsız olarak yaşar." Sonra şöyle diyor: "Ateşe verin. Bundan başka çare yok."
Anlatıyı sürdürürsek şeylerin gönderme şemasını tamamlayabiliriz, tıpkı bir dereden geçen ve kumlu dere kıyısında ıslak ayak izleri bırakan bir adam gibi. Ne kadar az olursa olsun devam etmeye yetecek bir şeyler olacaktı -bir sağ ayak izi, bir sol, açıkça belli bir sağ, daha az belli bir sol, daha sonra kaybolacaklardı. Ama şu birkaç koca leke halindeki ayak izi belleğe giden yolda rehberlik edecekti. Ancak bunlardan hareketle insan hayatını yeniden düşünebilir, yeniden düşleyebilirdi, böylece sivri uçlar bulanıklaşırdı, bir gümüş sır kalırdı geriye, tıpkı çocukluğumuzda çok erken uyandığımız, elma ağacında bir karatavuğun öttüğü ve bilincimizin tek dayanağını bu ötüşün oluşturduğu saatteki gerçekdışı ışık gibi.