Bu kitabı okuyanların çok büyük bölümü, kitabı çok beğenmiş. Biraz sonra açıklayacağım nedenlerle, ben tam da o grubun içine giremiyorum maalesef.
Kitap, 1914 yılında Anadolu’da başlıyor. Bir Türk arkeolog, ekibi ve romanın başından sonuna kadar ana kahramanımız olan İngiliz kızı ile karşılaşıyoruz bu sayfalarda. Daha sonra kitap birinci Dünya Savaşı ve hastanelerde, cephelere atlıyor. Bu bölümde daha sonra karşımızda sürekli çıkacak olan Hintli kahramanlarımızla tanışıyoruz. Hikaye daha sonra Pakistan’da devam ediyor. Burada yeni birkaç karakter ekleniyor ve 1930’lara kadar uzanan bir süreç içinde Pakistan’ın - ki o zaman Hindistan’ın bir parçası - İngiltere bayrağı altında yaşadığı hayattan bir kesit sunuluyor ve kitap, İngilizlerin bir katliamı ile son buluyor - öyle bir katliam ki bu, resmi tarihte ölenlerin sayısı düşük veriliyor, ölenlere hiç saygı gösterilmeden gömülüyor vs..
Tüm bu olayların başında, arada ve sonunda, MÖ 500’lerde Persler/Karya/Skylaks … de yerini alıyor.
Benim kitabı çok da benimsememin ardında, birbiriyle pek de ilgisi olmayan, ‘çat burda çat kapı arkasında’ tarzı gelişen örgü. Postmodernizmin iyi bir örneği olarak sunulan bir kitap bu. Ancak eğer sonuna kadar okuduysam, merakımdan ‘acaba nasıl bağlayacak, nasıl ilişkilendirilecek’ tipi sorularımdan okudum. Maalesef bağlanmadı olaylar birbirine, herşey havada yüzer bir şekilde bırakıldı.
Tarihsel anlamda 1930 olaylarını öğrendim, bu da benim bu kitaptan en büyük kazanımım oldu
Son bir not: çeviriyi beğenmedim.
