En Eski Kevin Crossley-Holland Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kevin Crossley-Holland sözleri ve alıntılarını, en eski Kevin Crossley-Holland kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aslına bakılırsa, yaratılışın İskandinav tanımında üç mit bir aradadır: Dünya Ymir'in bedeninden oluşturulur, inek Audumla buzu yalayarak ilk insanı ortaya çıkarır ve Bergelmir ile karısı selden kurtularak bir devler ırkı ortaya çıkarırlar.
Genellikle yaratılışı kötü olmaktan çıkarmak ve yeni bir masumiyet çağı başlatmak için dünyayı kaplayan bir sel konsepti insanların hayal gücü için önemlidir ve birçok mitolojinin ortak noktasıdır.
Yanan buzlar, buz gibi alevler; işte hayat böyle başladı.
Güney'de, Muspell adında bir diyar vardı. Bu bölgede dans eden alevler titreşirdi. Kaynardı ve parlardı. Burada doğanlar hariç, hiç kimse bunlara katlanamazdı. Kara Surt buradaydı, bu arazinin en uzak yerinde oturarak alevli bir kılıç savurur, yükselip tanrıları yok edeceği ve dünyayı ateşle boğacağı sonu beklerdi.
Böylece dünya şekillendirildi, insanlar, devler ve cücelerle dolduruldu, deniz ile çevrildi ve gökyüzü ile kaplandı. Bor'un oğulları daha sonra, Midgard'ın oldukça üzerinde, kudretli bir sığınak ve yeşil düzlüklerin ve parlayan sarayların yeri olan kendi diyarları Asgard'ı inşa ettiler. İki bölge, alevli bir gökkuşağı köprüsü olan Bifrost ile birbirine bağlanıyordu; Bifrost, büyü ve büyük bir ustalıkla üç renkten yapılmıştı ve muazzam derecede güçlüydü. İnsanların koruyucusu olan Aesirler' in tamamı bu köprüden geçerek Asgard'a yerleştiler. Tanrıların Babası Odin, aralarındaki en yaşlı ve yüce olandı; 12 ilahi tanrı, 12 ilahi tanrıça ve diğer Aesirler'den oluşan büyük bir meclis vardı.
Bu olanların tamamı ve dünyanın tüm bölgeleri, ağaçların en yücesi ve en iyisi olan dişbudak ağacı Yggdrasill'in dalla rının altında yatıyordu. Bu ağaç hepsinin üzerinde yükselirdi; üç kökü Asgard, Jotunheim ve Niflheim'a uzanırdı ve her birinin altında bir su kaynağı vardı. İçinde bir şahin ile bir kartal otururdu, bir sincap üzerinde aşağı yukarı koştururdu, geyikler içinde zıplar ve onu dişlerlerdi, bir ejderha onu yerdi ve çiy ile ıslanırdı. Kendine hayat verirdi, doğmamış çocuklara hayat verirdi. Rüzgarlar çevresinde eserdi ve Yggdrasill mırıldanır ve inlerdi. Yggdrasill her zaman vardı ve var olacaktı.
Bunların hepsi başlangıçtaydı; yani kum dalgaları, denizin serin dalgaları ve dalgalanan çimler olmadan önce. Ne dünya vardı ne de üstündeki cennet, sadece Muspell ve Niflheim ve ikisinin arasındaki Ginnungagap vardı.