En Eski Kolektif Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kolektif sözleri ve alıntılarını, en eski Kolektif kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Derler ki; kabusların en iyi yanı, ne kadar kötü olursa olsunlar,
sonunda uyanacağınızı bilmektir.
Uyanamadığınızda, endişelenmeye başlamalısınız...
Sayfa 105 - GELİN OTU - Işıl Beril TetikKitabı okudu
"O gün, o gece yaşadıklarımı anlatmak benim için gerçekten çok zor doktor... Çünkü düşündükçe aklımdan bir parçayı daha yitirdiğimi hissediyorum. Cesur biri sayılmam belki ama inanın, olanların cesaretle yakından uzaktan ilgisi yok. Şu anda benim yerime, dünya tarihinde cesareti ile kendinden söz ettirmiş savaşçı, komutan, kral ya da her kimse artık, birini de koysanız, onların da ruh halinin benimkinden farklı olacağını düşünmüyorum. İnsanoğlu korkabilir ve bundan daha doğal bir şey yok. Ancak aklını, daha da kötüsü ruhunu yitirme derecesinde korkmak... İşte bu en kötüsü olsa gerek. Bilinmeyen korkusu en korkuncudur derler. Koca bir yalan! Siz hiç varlığına inanmadığınız bir şey ile karşı karşıya geldiniz mi!?!
O kadar hazırlıksız oluyor ki insan, o kadar çaresiz kalıyor ki... Dost meclislerinde hakkında şakalar yapıyorsunuz, bunu yaşadığını iddia eden insanlarla ve anlatılan hikayelerle alay ediyorsunuz... Ve 'O' bir gün karşınıza çıkıyor; size iğne gibi sivri ve bıçak kadar keskin dişleri ile gülümsüyor!.. Sizinle dalga geçme sırası 'O'na geldiğinde hissettiğiniz çaresizlik anlatılamaz!
Beni neden konuşturuyorsunuz ki? Nedir bunun amacı? Ben size unutmak istediğimi söylemedim mi? Beni delirtmeye mi çalışıyorsunuz? Bu gece yine uyku yok bana, rüyalarımın yerini yine kabuslar alacak. 'O'nu yine göreceğim, yine hissedeceğim , yine bana dokunacak... O gözler, o dehşet! Allahım! Allahım! Hayır! Hayır! Tekrar olmasın, HAYIR!!!"
Sayfa 55 - Konuşmayanlar - Umut DülgerKitabı okudu
Dünyayı kaybıyla ıssızlaştıranlar, hatıraları ve emanetleriyle çoğaltırlar...
Sayfa 18Kitabı okudu
Kimsenin bir başkasının günahını ve sorumluluğunu üstlenemeyeceği bir inanç ve düşünce evreninde Havva, "insanlık" dediğimiz mefhumu yeryüzüne taşıyan bir gemidir. Allah'ın eğilimlerimizi, olanaklarımızı ve sınırlılıklarımızı göstersin diye yazdığı metnin taşıyıcısıdır.
Sayfa 37Kitabı okudu
Bize binlerce yıl sonra taptaze bir ışıkla ulaşan şey şu: Allah'a güvenmek, dayanmak, ondan başkasından birşey ummamak, onun yerde ve gökteki hükümranlığını şevkle onaylamak... Bu duyguların eşsiz hali. O'nun hiçbir adaletsizlik yapmayacağına, herkesin sesini duyacağına, kimsesizlerin kimsesi olacağına dair tam ve mutlak iman. Bir mümin kadın olarak paha biçilmez bir özgürlük ve teslimiyet anı. İşte böyle teslimiyet tepeye vurmadan özgürlük ve güven gelmiyor, inanç iman olmuyor.
Sayfa 42Kitabı okudu
İşte aşk, içinde pekçok hoyrat dalgayı tezatlar halinde çarpıştıran, büyük bir okyanus gibidir. Aşkın, çok latif gibi duran o şeffaf örtüsünün altında, aslında vahşi bir yüzü daha vardır.
Karmakarışık... Aşkı için herşeyi feda ve heba eden, onurunu ayaklar altına serdiren, zelil olmaya aldırmayan bir kadının, karşılıksız aşkı için siyah bir intikam elbisesine bürünmesi ne kadar da çarpıcı bir şekilde anlatılmaktadır.
Sayfa 69Kitabı okudu
Reddedilen aşığın içinde, öfke ve sevda, ters yönde ama yine de sevgiliye doğru esen fırtınalar gibidir...
Sayfa 69Kitabı okudu
Fani bir aşk peşinde yanarken, reddedilmeyle sevda kabı kırılan Züleyha, kabın ardındaki Hakiki Sevgili'ye yönelir. .. Züleyha, uzun süre, Yusuf aynasında kendi peşinde koşar... Peki ya ayna kırıldığında? Yani ayna ile arasında belalar, manialar, ayrılıklar girdiğinde... İşte o zaman kendini Hakikat Dağı'nın eteklerinde bulur Züleyha... Orada ünsiyet değil yapayalnızlıktır yoldaşı.
Sayfa 74Kitabı okudu
Asiye; "Bu insanlar acaba neden yaratanını düşünmüyorlar da, yaratılanlarda takılıp kalıyorlar? ", diye hayret ediyordu. ... Bütün varlıklar ilahi gerçeğin işaretiydi ; "Bunu bir anlayabilseler. Anlayabilseler ki, herşeyi yaratmaya muktedir olan, ne zamana sığar, ne mekana" diyordu.
Sayfa 95Kitabı okudu
Rabbini bulmak isteyen kişi önce kendini tanımalıdır.
Sayfa 97Kitabı okudu