Türklerin ibadet biçimlerine yönelik ise, ibadetlerin büyük bir ciddiyetle ve saygıyla yerine getirildiğini ifade eder. Böylesine huşu içinde yerine getirilen ibadetler karşısında Luther kendi topraklarında dahi bunun böyle olmadığını vurgulamadan edemez ve kendi toplumunu bunlara kanmaması için uyarma ihtiyacı duyar. Çünkü böylesine ciddi, cesur, disiplinli bir hayat süren Türklerin, insandan çok meleğe benzedikleri sanılabilir.