Marianne Power Gönderileri
Marianne Power kitaplarını, Marianne Power sözleri ve alıntılarını, Marianne Power yazarlarını, Marianne Power yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hep depresyona yatkın olmuşumdur. Öyle sinsice başlıyordu ki fark etmiyordum. Gecenin yarısı belirsiz bir panik ve sabah da dehşet ve kaygı hissederek uyanıyordum. Biraz biraz bu his büyüyordu ve gün (ve de dünya) benim düşmemi bekleyen uçurumlardan ibaretmiş gibi geliyordu.
Yoruluyordum. İnzivaya çekiliyordum. Dışarı çıkmak istemiyordum. İşimi yapabilmek için kendimi gittikçe daha fazla kafeinle dolduruyordum ama kaçınılmaz biçimde, beynim o kadar yavaşlıyordu ki bir cümlenin başından sonuna varmak bir maraton gibi geliyordu. Hastalanıyordum. Atlatamadığım bir soğuk algınlığım varmış gibi hissediyordum. Uykuya saplantılı hale geliyordum. Sanki biraz daha uyusam her şey yoluna girecekti. Eğer brokoli yersem, iyi olacaktım.
Ancak hiçbir uyku veya yenilen brokoli miktarı, iyileştirmiyordu.
İlk başta tiz notaları alınmış bir piyano gibiydim; hiçbir şey bana zevk vermiyor, hiçbir şey beni güldürmüyordu.
Sonra kısık notalar da kaldırılıyordu. Boş bir kutudan ibarettim.
Sayfa 220 - EpsilonKitabı okudu
"Kim ebeveyn olmak ister ki? Ne yaparsan yap çocuğun hayatlarını mahvettiğin için seni suçlayacak zaten."
Sayfa 62 - EpsilonKitabı okudu
Bir Kişisel Gelişememe Kitabı
"Unutmayın, yıllardır kendinizi elestiriyordunuz ve bu işe yaramadı. Kendinizi onaylamayı deneyin ve neler olduğunu görün."
Sayfa 303 - Epsilon Yayınevi
Sevinç bize bazı anlarda gelir, sıradan anlarda. Olağanüstü şeyleri kovalamakla aşırı meşgul olduğumuzda sevinci kaçırırız.
Sayfa 302Kitabı okudu
Hayatım bitmek bilmeyen bir "yapma" ve "varma" denemesiydi. Daha başarılı, zayıf veya para kazandığımda olduğumdan daha iyi olacağımı sandım. Bir erkek arkadaşım olsaydı kendimi daha iyi hissedeceğimi sanmıştım.
Ancak bunların hiçbiri işe yaramamıştı çünkü mutluluk hedeflemekten ziyade her anı hissetmekte ve her şeyi içimize almakta yatıyordu. İşin tadını çıkarmaktaydı, sonuçta değil.
Sayfa 245Kitabı okudu
Değişmek istiyorduk ama gerçekten istemiyorduk. Eski alışkanlıklarımıza, eski benliklerimize, eski hikayelerimize dönüyorduk çünkü aksini yapmak korkutucuydu. Çünkü gerçekten değişmek, benliğimizi tamamen kaybetmemiz anlamına geliyordu.
Sayfa 240Kitabı okudu
Farkında olmadan özgürlük arıyordum: Bende bir kusur olduğu, yaptığım hiçbir şeyin asla yeterince iyi olmadığı, sürekli her şeyden ve herkesten korkma hissinden özgürlük arıyordum... Sadece kendim olabilme özgürlüğü. Ya da sadece var olmak.
Sayfa 226Kitabı okudu
Her gün dünyanızın zemini yarılıyormuş gibi hissetmenin normal olduğunu sanıyordum; insanların böyle hissettiğini düşünüyordum. Sadece daha fazla çabalamalı, devam etmeli, bir gün iyileşebileceğinizi ummalıydınız.
Sayfa 221Kitabı okudu
Boşluğa dokunuyorsun. Bir adım çekilmen gerek, kapılıp gitmenin kimseye bir faydası olmaz.
Sayfa 215 - Kel Taksi ŞöförüKitabı okudu