'Beni sadece siyah ve beyaz görmelerini ya da simsiyah görmelerini tercih ederdim.Kimseyle içimde sakladığım renkleri paylaşmak için hevesim kalmamıştı artık.'
Akciğer kanseri olan Jülide' nin koreye kavuşma hikâyesi..
Kore'deki Ayak İzlerinde yazarımız çok güzel mesajlar vermiş, duyarlı olma konusunda. Çok akıcı, duygusal, umut dolu olan, asla vazgeçmeyen, hastalığı yüzünden hayalleri yarıda kalan, bir solukta okunabilecek güzel bir kitap. Tavsiye ederim İyi Okumalar...
Çoğu kişi Kore ismini gördükten sonra ön yargı ile yaklaşıp kitabı okumuyor fakat kitap tam aksine sizi içine alıyor. Siz kitapta Julide'nin koresine kavuşma hikayesini okuyorsunuz. Hastalığı yenen güçlü bir kızın tekrar ayağa kalkmaya çalışmasını okuyorsunuz.
Julide'nin annesine kavuşmak isterken Seo ile tanışıp ona tutunmasını okuyorsunuz. En önemlisi de Seo onu hayata bağlıyor. Hayalleri bir bir gerçek olurken bir yandan da hayat tekrar acı yüzünü gösteriyor. Mutluluk kısa da olsa yerini buluyor. Jülide koresine kavuşuyor...
#okudumbitti #kitapyorum
#koredekiayakizleri 240 Sayfa
.
"Ve bugün bir kez daha anladım insanları.
İnsanlar değişmeyecekti. Değişen tek şey
şartlar ve çıkarlar olacaktı. Ne kimse hasta olmadan halimden anlayacak ve arkamdan konuşmayı bırakacaktı ne de hastalanmadan kendilerini benim yerime
koyup empati kurmayı