uzun bir uykudan uyandım bu sabah
yüzümü yıkadım şöyle durup bir aynaya baktım
asmadım suratımı kendimi bırakmadım
hafif çatıktı kaşlarım
öylece bıraktım
ben şimdi uzun bir uykudan uyanmış olarak
geceden kalmış rüyalarımı anlatsam size
beni rüyalarımdan tanır mısınız
beni arkadan görseniz tanır mısınız
beni yürüyüşümden tanır mısınız
Şimdi ben bu insanlara bakarken
-kim olduklarının hiçbir önemi yok
Gözyaşları içinde büyüyor gözlerim
-hiçbir önemi yok
Gözyaşlarım aktıkça büyüyorum
-bu çok önemli
“Ama siz şimdi bunları anlatma bize dersiniz
Dersinizi çalışmışsınızdır
Çalışkan bir öğrenci olmuşsunuzdur hep hayatınızda
Kimse sorumlu tutamaz sizi bir çocuk kuyuya düşüp ölse”
“Sabahın olmasına inanıyorum
Gecenin olmasına,
Güneşin doğmasına ve
Güneşin batmasına
Bunun tekrar ve tekrar olmasına
Belediyenin sokak lambalarına inanmıyorum
İşte bu yüzden sabahın Rabbine sığınıyorum.”
sen ve benim aramda
olanlar saymakla bitmez
ekonomik kriz var senle benim aramda
kıbrıs harekatı,seksen ihtilali,marmara depremi
ikiz kuleler,kurtlar vadisi,beşik kertmesi
hepsi bir aşk uğruna oldu biliyorum
yalnızca bir aşk
seni bana baktıran,yüzümü senle dolduran
kaşımı kaş yapan
gözümü göz
alnımı açık
gerisi Allah kerim!