Haremi gören tüm Avrupa'lıların şahit olduğu üzere Türk kadınları da erkekleriyle aynı durumda ya da erkeklere göre daha cahil bir haldeler. Zamanlarını kendi hapishanelerinde çocuksu uğraşlarla, daha doğrusu eğlencelerle geçiriyorlar. Anlattıklarına göre erkekleri tarafından giydirilip-kuşandırılıp sırayla sevgili rolü oynayarak teselli oluyorlar. Böylesi işsiz güçsüz bir yaşam biçiminde acaba ruhları uyuşmuyor mudur?