- Sən çox gözəl qadınsan. Həm də sevgi dolu birisən.
- Bunu hardan bilirsən?
- Ağlaya bilməyindən.
- Aglamağdan zəhləm gedir! Balaca uşaq kimi elə hey zırıldayıram!
- Belə düşünməməlisən... Ağlamaq içindəki bulanıqlıq yaradan bütün toz-torpağı yatışdırır. Gözəl güllər aça bilmək üçün bitkinin kökü hər zaman nəmli olmalıdır.
- Sən lap şair kimi danışırsan!
- Ancaq şeirə dəyən qadınlar üçün!...
" Həmin gün gözlədiyi adamı görmədi. Sonuncu tənəffüs zəngi çalınanda sanki onun son ümidini də əlindən alıb qaçdılae. Ürəyi hər dəfə qırıldıqca qırılırdı ancaq buna vərdiş etmək mümkün olmurdu. "
" Öldürməyən gücləndirir deyirlər, boş şeydir. Güclənməyəcəksən. Ağrılarını, düşündüklərini, çəkdiyin əziyyəti gizləməyi öyrənəcəksən, amma qorxun, səni heç vaxt .. heç vaxt tərk etməyəcək..."
" Gözləri bayaqdan bəri eyni nöqtəyə baxırdı. Sanki dərin bir düşüncəyə dalmışdı, halbuki, heçnə düşünə bilmirdi.. Ruhu çoxdandır unutduğu bir duyğuya sarılmışdı. Sevgi..."