En Beğenilen Muhammed Varol Öztürk Gönderileri
En Beğenilen Muhammed Varol Öztürk kitaplarını, en beğenilen Muhammed Varol Öztürk sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Muhammed Varol Öztürk yazarlarını, en beğenilen Muhammed Varol Öztürk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
unutma, hiçbir şehrin paçalar sıvanmadan geçilmeyeceğini
varsın kopuğun biri desinler sana,
varsın vaadkar bulmasın seni yarınlarına leylalar.
şehri kanalizasyonlara
Leyla'yı kendi yanlızlığına göm gitsin!
Aşklarını satarak, yeminlerini yiyerek büyüyenlerce kovulup dokuz köyden,
sana Taif olmayacak onuncuya itildiysen,
aşka ihanet etmeyen Neron'un hatrına
onuncu köyü yak gitsin!
Muhammed Varol Öztürk
çünkü herkesin gizlenmiş bir yarası vardır içinde.
Bu yüzdendir
susulmuş, yutkunulmuş bir cümlenin ardında
ünlem işareti gibi duruşum.
Bu yüzdendir
yakasında karanfil, ütüsüz bir gömlek kadar yakışıksız oluşum.
Öylesine bir şey değilse konuşmak, cevabım olsun soruna:
Ben, Cem Karaca’nın bağıran sesinde
“bir gül ağacıyım Gülhane Park’ında
ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında.”
Madem yırtılmıştır örtüsü hayatın
ve madem bilişmişizdir bir kere
avucumdan güneşler doğurtabilirim geceye inat.
Bütün ayrılıklara inat, her gün biraz daha sevebilirim seni.
Çünkü başımız beladadır hayatla
ya ölme yakın dururuz bu yüzden, ya da aşka.
Muhammed Varol Öztürk
Gümüş renkli sabahlara uyandığında
ince bir hasret uçuşmuyorsa gözlerinde,
bu benimdir diye balabileceğin bir yüz yoksa aynalarda,
ayaklarından cesaret,
yüreğinden merhamet akmıyorsa yollara
ve ne olmuşsa bir şekilde
bir yerlerinde hayatın
yaşadım dediğin ne varsa unut gitsin,
Muhammed Varol Öztürk
çünkü herkesin gizlenmiş bir yarası vardır içinde.
Bu yüzdendir
susulmuş, yutkunulmuş bir cümlenin ardında
ünlem işareti gibi duruşum.
Bu yüzdendir
yakasında karanfil, ütüsüz bir gömlek kadar yakışıksız oluşum.
Öylesine bir şey değilse konuşmak, cevabım olsun soruna:
Ben, Cem Karaca’nın bağıran sesinde
“bir gül ağacıyım Gülhane Park’ında
ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında.”
Madem yırtılmıştır örtüsü hayatın
ve madem bilişmişizdir bir kere
avucumdan güneşler doğurtabilirim geceye inat.
Bütün ayrılıklara inat, her gün biraz daha sevebilirim seni.
Çünkü başımız beladadır hayatla
ya ölme yakın dururuz bu yüzden, ya da aşka. Muhammed Varol Öztürk
Bölündü yine uykularım.
Tüm dertler birleşip keskin bir bıçağa döndürdü yatağımı.
Karanlığa yüklediğim senfoniler nafile, teskin etmiyor beni.
Depreşip duran bir acı var boğazımda.
Gelmedin.
Gelseydin ne değişirdi bilmiyorum.
Boşluğuna yazmakla varlığına yazmak çok mu farklıdır?
Varolmak dokunmayı gerektirirdi belki.
Silinirdi tüm buğulu sözler ve isli kelimeler, kim bilir?
Muhammed Varol Öztürk
Gümüş renkli sabahlara uyandığında
ince bir hasret uçuşmuyorsa gözlerinde,
bu benimdir diye bakabileceğin bir yüz yoksa aynalarda,
ayaklarından cesaret,
yüreğinden merhamet akmıyorsa yollara
ve ne olmuşsa bir şekilde
bir yerlerinde hayatın
yaşadım dediğin ne varsa ...
Muhammed Varol Öztürk
Sevgili,
her gece bir züleyha düşü görüyorum sen gibi
düşüyorum içimin kuyularına durmadan
yarım yamalak bir senaryo oysa her şey
uyanıyorum ki çoktan silinmiş bütün repliklerim
budur ürkmüşlüğüm, budur gizlenmişliğim
sabrım beni ancak buraya kadar getirdi
yoruldum artık Sevgili
yoruldum karanfillere kan vermekten
anlayamadım bir türlü
neden eylül hep onbir doğurur
ve neden aşkın çocukları yoktur
oysa Sevgili
bir eylül günü saklandığım hayattan
çıkıp gelmek isterdim şimdi sana
birikmiş bütün baharlarımı adayarak
koşarak doru taylar gibi, yalınayak
çatlasın isterdim damarlarım
çatlasın
ve damarımda akan hüzün bu aşka karışmasın
Muhammed Varol Öztürk
Herşey ilk adımla başlar.
Dönüp dönüp bakma ardına,
Çünkü senin yürümediğin yoldan yürümez hiç imse.
Ve yürümüşken birkez menzilde sana yürüyecek göreceksin.
Yol vardır derde salar yol vardır müptezel kılar.
Kitap'tan çıkıp Kitap'a ulaşmıyorsa yol dediğin ,salla gitsin.
Muhammed Varol Öztürk