Şimdi yalnızım ve oturuyorum.
Yapabildiğim en iyi iş oturmak ve oturmak.
İçerde oturmak, dışarda oturmak.
Otururken dışardan içeriye ve içerden dışarıya geçip gidenlere bakıyorum,
bakıyorum her şeye donuk bakışlarla, bu durgunluk ve hiçbir şey yapamama canımı sıkıyor.