verilmiş kavlimizdir eşkalimde duran
usanmaz bir alışkanlıkla çırpınışlarım
bir tanem
gözlerinde süzülüyor kırlangıçlarım
ne müslümanım
ne hristiyan
kalbim diyorum
kalbimin üstünde kutsal kitaptır taşıdığım resmin
her cumartesi kahırlı bir ananın beklediği
bütün eşkallere uyuyordum
kırışmış karanfilleri suluyordum öfkenin vazosunda
arıyorduk
oysa aranan da bendim
Süzülüyor akşam ellerinden
Aynı yönlere akıyoruz
Taptığım bütün ışıklar saçların
Ah şiir yüzlüm
Yer ve gök nasıl biçiyorsa bana bir ceza
Kim kurtarır beni uzakların azabından
Bana bir ceza... Bana bir eza
Usulca vurun beni rüyaların ortasında
Ah şiir yüzlüm
Belki dudağında bir mırıltı
Koynunda aşktan bir yaraya sarılırım
Ve ellerin kokar ömrüm
Sevdiceğim
Sen yumarken kirpiklerini
Yoruldu rüzgâr
Uykuna konar birer birer melekler
Ah şiir yüzlüm
Şimdi bilmecesinin çarmıhındayım bu kentin
Çiziyor içimi sıcacık bir özlem
Sesimi zulasına sakla kalbinin
Senden başka kimse duymasın
Yoksa küle susar şiir
Dizeler başını avuçlarına aldı şiirin
Yaslan uyursan suskunluğa duyarsın
Yoksa imgeler kanar
Esmer bir küskünlüğe kesilir her yer