Raydan çıktığım zamanlarım var benim.
Sonu olmayan yollarda yürümüşlüğüm,
Kendi kendime gülmüşlüğüm,
Bu hayata sövmüşlüğüm...
Dilimin ucunda söylemediğim sözlerim var benim.
Sağır edici sessizliklerim,
Sildiğim mutluluk resimlerim,
Kucak dolusu özlemlerim...
Kendime yenilmişliğim var benim.
Camii avlusuna bırakılır gibi terk edilmişliğim,
Parmak uçlarıma kadar incinmişliğim,
Deli divane sevmişliğim.
Aşkı bir kadeh rakıya gömmüşlüğüm var benim.
Bir sürü acıya sinmişliğim,
Kaç yanlıştan dönmüşlüğüm...