Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Nihal Yormaz
Nihal Yormaz Yorumları ve İncelemeleri
Nihal Yormaz yorumları ve incelemelerini, Nihal Yormaz kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Nihal Yormaz puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir otizmli çocuğun neler hissettiğini anlamakla birlikte asıl bir otizmli kardeşe sahip olmanın neler hissettirdiğini anlamama yardımcı olduğu için benim için çok önemli bir kitap.
Öncelikle kitabı okumadan arka kapağındaki yazar hakkındaki bilgileri okuyup kitap ile ilgili eleştirilerinizi öyle yapmanız gerekecek. Yazarın ilk kitabı olduğu çok açık. Ben olsam şöyle yazardım gibisinden bir havada tabi ki değilim. Çoğu okur bunun ilk deneyim olduğunu rahatlıkla anlayacaktır. Öncelikle biraz Nihal Yormaz'a değinmek istiyorum. Benim şu an okuduğum üniversitemin kurumuna ait olan Işık Lisesinde Fransızca eğitim vermiş. Ayrıca birçok yazıları ve çevirisi mevcut.
Şimdi kitaba gelmek istiyorum: Tam bir klasikler bağımlısı olduğum için, yani o kitapların yazım biçimine alışık olduğum için, "Bir İz Bırak Bana" biçim açısından biraz ters düştü bana. Ancak bunu kitabın konusuyla telafi etti sayılır. Daha iyisi olabilir miydi? Bence çok daha iyisi olabilirdi onu da yazarın roman kategorisindeki ilk deneyimine yoruyorum. Kitap Canan isimli karakterin gözünden Otizmli kardeşi Can'ın mektuplar üzerinden üst komşusu olan İrem'e duygularını ve düşüncelerini aktarmasıyla geçiyor. Bu mektuplar ise bizlere Otizmli birinin yaşantısını yansıtıyor.
Otizmi anladıkça daha artıyor saygım onlara. Onlar sevmeselerde sımsıkı sarılasım geliyor beni de eğit bana da öğret diye çığlık atasım geliyor.
"Bir İz Bırak Bana" otizmi anlama ve otizm ile ilgili farkındalık yaratma amacıyla yapılmış en güzel projelerden biri. Ben amacı olan kitapları proje olarak nitelendirmekten çekinmiyorum çünkü topluma adapte edilebilir birer amaçları var ve dokunduğu kişileri bu amaçlarının birer parçası haline getirebiliyorlar. Bu kitap da o projelerden biri.
Şubat ayını kitap okumadan geçirdim malum. Göz ağrılarım seri kitap okumamı engelliyor olsa da bu kitabı elimden bırakamadım. Kitap okuru meraklandırıcı bir telefon görüşmesiyle başlıyor. Bu sayede yazarın ne yapacağını merak etmeye başlıyorsunuz. Sonrasında kurgulanan hikaye sizi içerisine çekiyor ve otizmli karakterimiz Can'ın dünyasını anlamaya çalışıyorsunuz. Kitabın amacı da bu zaten. Otizmli bir kişinin dünyasını, hareketlerini anlamak ve onun alışık olduğu düzenini yok saymadan davranabilmek. Kitap içerisinde yer alan mektuplar otizmli bir çocuğun neyi neden yaptığını en güzel anlatan metinler. Anlatım dili gerçek bir otizmli çocuğun dili ve böylece Can karakteri gibi düşünmeye başlıyorsunuz. Tek eksi yönü ise bazı davranışların ve sebeplerinin birkaç kez tekrar ediyor olması, fakat onları da otizmli çocukların normal davranışı kategorisi içerisine dahil ettiğinizde bu küçük detay da ortadan kalmış oluyor.
Ben kitabı severek okudum. Nihal Yormaz'a böyle bir eseri okuyucuyla buluşturmuş olduğu için teşekkür ediyorum. Dilerim kitap büyük kitlelere ulaşır ve amacına fazlasıyla hizmet eder. Sevgiler
#kitapyorumu #birizbirakbana #oykuhane
Kitabı aldığımda bu kadar beğeneceğimi düşünmemiştim. Hani derler ya kısacık bir hikayeydi ama etkisi fazlaydı diye, tam olarak öyle bir kitaptı.
Canan, tek başına yaşayan biri. Bir gün Telefonu çalıyor ve arayan kişi ona bir kargo geleceğini söylüyor. Canan başta umursamasa da daha sonradan kargoyu açtığında şok'a uğruyor. Kardeşi, ondan uzak olan Can'ın çizimleri karşısında duruyor.
Bir sonraki gün arayan kişi tekrar arıyor ve onunla buluşmayı teklif ediyor. Içindeki tuhaf hisle beraber buluşmaya giden Canan eski komşularını orada görünce direkt olarak tanıyor ancak bir anlam veremiyor. Ta ki İrem, kardeşinden kalan mektupları ona verene kadar.
Kardeşi Can, otizmli bir çocuk. Bu yüzden konuşmayı ve birçok şeyi sevmiyor. Ancak ilk defa bir insanla gizli bir arkadaşlık kurup ona mektuplar yazıyor ve resimler çiziyor.
Canan İrem'den o mektupları aldıktan sonra tek tek okuyor ve okudukça şoka uğruyor. Kardeşinin yaptığı ve yapmadığı şeylerin sebebini Bu mektup sayesinde öğreniyor.
Gerçekten Kalbe dokunan bir hikayeydi. Otizme sahip olan insanların nelerden mahrum kaldığı ve nasıl yargılara sahip olduğunu bir kez daha gördüm.
Peki sizce Can nerede, kardeşinin sonu derken neyi anlatmak istediler? Kesinlikle okumanızı tavsiye edebileceğim bir eser. Yazara teşekkür ederim.