En Eski Nikhilānanda Svami Sözleri ve Alıntıları
En Eski Nikhilānanda Svami sözleri ve alıntılarını, en eski Nikhilānanda Svami kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öyle ki, Ortadoğu kökenli inanç sistemlerinin temelini oluşturan başlıca düşünce ve kavramların ilk biçimleri, Hinduizm'in dayandığı kadim kutsal metinler olan Upa-nişadlar'da ve Bagavatgita'da üst düzeyde bir metafizik felsefe şeklinde karşımıza çıkmaktadır.
Asıl suç, kendi dinsel ana ilkelerini yanlış yorumlayan ve kötüye kullanan insanlardadır.
Hinduizm gerek bu yaşamda, gerekse sonrasında ebedi mutluluğa götüren yolu ve en yüksek yararların elde ediliş yolunu gösterir.
Dahası, Upanişadlar, öğrencileri hem olağan bilim hem de olağan olmayan bilim üzerinde; diğer deyişle "aşağı bilgi" ve "yüksek bilgi" üzerinde çalışmaya özendirmektedir. Böylelikle bir insan yoksulluğun, hastalığın ve ölümün üstesinden gelebilecek ve nihayet ölümsüzlüğe erişebilecektir.
Dinler ancak usavurumun (rasyonalize etmenin) ve deneyselciliğin bilimsel ruhuyla ele alınırlarsa batıl inançlardan ve dogmatizmden kurtulabilirler.
Felsefe, Hindu'yu dinsel bağnazlıktan korumakta ve din, onu soğuk bir entelektüalizmin bir fildişi kule gibi duruşundan uzak tutmaktadır.
Veda (Sanskrit): Bilgi, kutsal öğreti. Hinduizm'in en eski kutsal metinleri. Sanskrit dilinde yazılmış ilahi ve şiirlerden oluşurlar. Ne zaman yazıldıkları kesin olarak bilinmemekle birlikte İ.Ö. 1500-1200 döneminde ortaya çıktıkları kabul edilir.
Hinduizm'in temeli, öğretileri insan zekasının ürünü olmayan Vedalar’dır.
...
Ahlaki bir eğitimle, en yüksek içsel denetlemeyle akla dayanan bir sağduyuyla, sarsılmaz şekilde nefse egemen olmakla ve geçici değerlere tümüyle sırt çevirmekle elde edilen ender bir öngörüyle yetenekli sezgi sahiplerince keşfedilmişlerdir.
..
Hakikatin bu sezgi sahipleri, erkek veya kadın olsun, Rişi'ler diye adlandırılırlar ve onlar çoğu kez Kuzey Hindistan’da İndus Vadisi'nde ve Ganj kıyılarında yaşamışlardır.
Vedalar'in inanılabilir oluşları doğaüstü varlıklara bağlı değildir ve doğrulukları bilimle ya da yeni keşiflerle sarsılabilir nitelikte de değildir. Bu inanılırlık, her beşer varlığının yapabileceği ruhsal deneyimlere dayanmaktadır.
Tanrıların, insanların ve beşeraltı varlıkların karşılıklı bağımlılığı kabul edilir; tek varlığın mutlu olması tüm varlıkların mutlu oluşuna bağımlıdır.
İlk defa bir dinde hayvanlara karşı böylesine güzel yaklaşım gordum
Vedalarda, insanlara, dünyasal mutluluklarına yardımcı olan bütün hayvanlara iyilikle davranmaları gerektiği yazılıdır. Böylece bir insanın dünyasal mutluluğu tanrılara, beşer kardeşlerine ve hayvanlara karşı ödevlerini yerine getirmeye bağlı olmaktadır. İnsanın diğer canlılarla uyumlu ilişkisinden kazandığı hoşnutluk, iç hoşnutluğu doğurmakta ve daha yüksek yaşamın kapısını açmaktadır.
Hinduizm bu farkları, ana ilkesi çokluk içinde birlik olan tek, kapsamlı bir dinsel-felsefi sistem haline getirmiştir.
Vedalara göre, nihai gerçeklik; her şeye nüfuz eden, yaratılmamış, kendiliğinden aydınlanan bir ebedi ruhtur; evrenin nihai nedeni, tüm somut kuvvetlerin ardındaki güç, tüm bilinçli varlıkları canlı kılan şuurdur. Bu, Hinduizmin ana felsefi düşüncesidir ve bu din, bu ruhun üzerine derin düşünceye dalmaktan ve tapman kişinin zihnine erdemlik ve adalet yolunda rehberlik etmekten ibarettir.
Brahman ilk ilke olarak açıklanır; her şey O'ndan kaynaklanır, O'na dayanır ve sonunda her şey O'nun içinde kaybolur.
Eğer duyularla algılanan dünya gerçek kabul edilirse, Brahman denilince mutlak kudret sahibi ve mutlak bilen, Yaratıcı, Koruyucu ve Yokedici anlaşılır. Fakat dünya var olarak algılanmazsa, tıpkı derin bir tefekküre dalışta olduğu gibi, Brahman kayıtsız şartsız mutlak bir varlık olarak yaşanır, mutlak bir kudret sahibi ve her şeyi bilen yaratıcı düşüncesi önemsizlesir